Podsumowanie 2018 roku

Długo zastanawiałam się, jak zabrać się za podsumowanie. Rok 2018 był ogromnie zakręcony, pełny emocjonalnych zakrętów i rozmaitych zdarzeń. Dobrych i złych. Na szczęście okazał się nieco lżejszy niż poprzednik, ale i tak łatwo nie było. Z tego punktu, w którym teraz jestem, widzę wyraźnie, że dzięki temu wiele się nauczyłam, a teoria "wszystko jest po coś" naprawdę się sprawdza. 

To był rok wielu pierwszych razów. Chcianych i niechcianych, łatwych i trudnych. To był rok sprawdzianów i niełatwych lekcji. Nie wszystkie egzaminy z życia zdałam, nie z każdego zdarzenia wyciągnęłam wnioski na czas. Wciąż się uczę, ale to chyba dobrze, prawda? Stanie w miejscu jest dla mnie porażką, brak świadomości własnych niedoskonałości także.

Podzieliłam podsumowanie na kilka sekcji. Literaturę, filmy i seriale, muzykę, wydarzenia, podróże, lekcje, plany na 2019 rok. Zapraszam do lektury. Cieszę się, że towarzyszyliście mi w ubiegłym roku i mam nadzieję, że będziecie tu ze mną także podczas kolejnych miesięcy.

LITERATURA

W 2018 roku przeczytałam 132 książki, czyli o... 27 mniej niż np. dwa lata temu i 88 mniej niż w 2009, rekordowym, roku. Ups. Dla mnie to jednak dobry wynik, bo oznacza, że coraz bardziej doceniam świat pozaksiążkowy, że wypad do kina, impreza ze znajomymi, nauka nowych rzeczy czy wycieczka za miasto stały się bardziej docenianymi formami spędzania wolnego czasu.

Cztery książki przeczytane w tym roku zasłużyły na najwyższą notę (6/6):

• Larry McMurry Na południe od Brazos - recenzja
• Wojciech Chmielarz Żmijowisko - recenzja
• Guillermo Arriaga Dziki - recenzja
• Beata Sabała-Zielińska TOPR. Żeby inni mogli przeżyć - recenzja

Niezmiennie połykam kryminały, ale powoli dochodzę do tego punktu, w którym... przestają mi one wystarczać. Z czasem będzie się więc pojawiać także więcej literatury faktu, bo coraz częściej przekonuję się, jak mała jest moja wiedza o świecie.

Bardziej szczegółowe podsumowanie, w którym polecam Wam najbardziej smakowite lektury, znajdziecie tu:

*** NAJLEPSZE KSIĄŻKI PRZECZYTANE W 2018 ROKU ***

FILMY I SERIALE

W 2018 roku obejrzałam 43 filmy pełnometrażowe i 7 krótkometrażówek w ramach Festiwalu Krótkiego Kina.

FILMY

Polecam Wam szczególnie osiem filmów:

• Fernando (2017), reż. Carlos Saldanha - przeurocza, ciepła i zabawna animację o przyjaźni, lojalności; w tle - Hiszpania;
• Trzy billboardy za Ebbing Missouri (2017), reż. Martin McDonagh - mocny, wstrząsający obraz matki zamordowanego dziecka, która nie cofnie się przed niczym, by zwrócić uwagę na to, że morderca wciąż pozostaje na wolności;
• Kształt wody (2017), reż. Guillermo del Toro - niezwykła historia nietypowego uczucia, wspaniałe zdjęcia; zdaję sobie sprawę, że nie każdemu przypadnie do gustu, ale mnie bardzo ujął;
• Deadpool 2 (2018), reż. David Leitch - kolejna nietypowa dla mnie pozycja, ale cóż... nie pamiętam, kiedy w kinie bawiłam się tak dobrze;
• Zimna wojna (2018), reż. Paweł Pawlikowski - trudne tło, poruszająca historia; o miłości, która nie może się spełnić, ale i nie daje o sobie zapomnieć; wspaniała rzecz!;
• Zabicie świętego jelenia (2017), reż. Yorgos Lanthimos - trudna emocjonalnie historia i niewyobrażalny dramat rodzinny;
• Pod ciemnymi gwiazdami (2017), reż. Michael Pearce - mocny, klimatyczny, przerysowany, ale dla mnie w akceptowalny, podkręcający emocje sposób; film taki "bardzo mój", z wieloma moimi emocjami;
• Kler (2018), reż. Wojciech Smarzowski - numer jeden tego roku; totalnie w punkt;

Ponadto, w kinie obejrzałam retransmisję granego w Londynie Hamlets z Benedictem Cumberbatchem w roli głównej. Świetny!

Niestety nie mogę się pochwalić wyjściami do teatru, bo w tym roku dotarłam tam tylko raz, na spektakl Footloose w Teatrze Muzycznym (polecam gorąco).

SERIALE

Spośród obejrzanych w tym roku seriali, gorąco polecam:

• Dom z papieru (2 sezony według Netliksa) - opinia o serialu
• Dark (1 sezon)
• Modliszkę (1 sezon)

Miałam wyjątkowo mało czasu na seriale, więc widziałam niewiele. Myślę, że pierwszy kwartał tego roku (czyli okres mojego zimowego uśpienia), będzie sprzyjał oglądaniu kolejnych zbrodni w odcinkach.

MUZYKA I TANIEC

SPOTIFY

Muzycznie było jak zawsze różnorodnie, choć tym razem wyjątkowo często pojawiał się w słuchawkach James Blunt. Zaprzyjaźniłam się z apką Spotify i razem zgłębiamy zakamarki muzyki różnych gatunków z różnych stron świata, w efekcie powstają playlisty, na których Krzysztof Zalewski sąsiaduje z The Dumplings, Charlesem Aznavourem, Skunk Anansie, LP i Malumą. Gdybym miała wybrać ulubiony album tego roku, byłaby to zapewne płyta Zaz Effet miroir.

FLAMENCO

Skończyłam pierwszy rok nauki flamenco i zaliczyłam pierwszy występ na scenie. Wraz z moimi cudownymi dziewczynami ze szkoły La Tormenta, zatańczyłam tangos na deskach Teatru Muzycznego w Poznaniu. Teraz dzielnie walczymy z choreografiami do fandango, sevillanas oraz grą na kastanietach. Nie miałam pojęcia, że zapisanie się na te zajęcia będzie tak dobrą decyzją. Flamenco dodaje pewności siebie, niesamowitej energii. Jest bardzo trudnym tańcem, ale tym większą satysfakcję daje każdy opanowany element. Dzięki flamenco poznałam fantastyczne dziewczyny.

Zaliczyłam też wakacyjne kręcenie biodrami w rytmie salsy, ale flamenco jest mi jakoś bliższe.

fot. Ewa Anna Hałas

KONCERTY

Nie jestem częstą bywalczynią koncertów, ale w tym roku udało mi się zjawić na kilku.

Niesamowitym odkryciem był Chór Czarownic, wielka dawka emocji i energii oraz mocny przekaz. W koncertowym rozkładzie jazdy znalazło się też miejsce na The Dumplings, Luxtorpedę, Jose Esparzę, Henry David's Gun, Witka Łukaszewskiego & Grand Piano, Marcina Stycznia, koncert Querer - dotykając flamenco oraz plenerowy wieczór hiszpański nad Wartą.

Dziki tłok i obijające się ciała to nie dla mnie, ale polubiłam kameralne występy.

Marcin Styczeń

Henry David's Gun

Querer - dotykając flamenco

Witek Łukaszewski & Grand Piano

Jose Esparza

Luxtorpeda

The Dumplings

wieczór hiszpański nad Wartą

WYDARZENIA

W tym roku nie wybrałam się na żadne targi książki. No prawie, bo zajrzałam na poznańskiego Pegazika i cóż... Szału nie było. Pozostajemy w tyle nie tylko za Warszawą czy Krakowem. Biednie, mało ciekawie. Szkoda. Wszak Poznań to miasto targów. Trochę wstyd. W tym roku ma być niby lepiej. Czy tak będzie, przekonam się na początku marca.

Za to zaliczyłam trzy świetne festiwale. W ramach Festiwalu Apostrof wybrałam się na spotkania z Katarzyną Bondą, Wojciechem Chmielarzem i Mariuszem Czubajem. Międzynarodowy Festiwal Kryminału we Wrocławiu i Poznański Festiwal Kryminału Granda to już od jakiegoś czasu mocne punkty w moim grafiku. Nie zawiodłam się także i w tym roku, i tylko żal, że zabrakło mi czasu na napisanie relacji z tych imprez. Zajrzałam też na kilka innych spotkań autorskich, wśród których najciekawszym było to z Lindą Polman (szkoda, że jej reportaż trochę mnie zawiódł).

Świetny okazał się występ Przemka Kossakowskiego. Może z czasem nadrobię zaległości w znajomości jego programów, bo wygląda na to, że warto. Kossakowski bawi do łez i bardzo ciekawie opowiada o swoich wyprawach i projektach. Doskonałym opowiadaczem okazał się też Adam Bielecki, który snując górskie opowieści na spotkaniu w Poznaniu, to bawił, to wzruszał i nawet problemy techniczne nie odebrały mu energii.

Katarzyna Bonda

Wojciech Chmielarz

Mariusz Czubaj

Linda Polman

Adam Bielecki

Przemek Kossakowski

Jakub Ćwiek i Adam Bigaj

Dwukrotny laureat Nagrody Wielkiego Kalibru 2018, Ryszd Ćwirlej, oraz Marta Matyszczak

blogerzy na spotkaniu z Rachel Abbott i Jørn Lier Horst podczas festiwalu Poznańskiego Festiwalu Kryminału Granda

Dużo emocji dostarczyły mi wspomniane lekcje flamenco, a konkretnie finałowy koncert wieńczący rok nauki. Niestety taniec okazał się na tyle czasochłonny, że w połączeniu z innymi zajęciami, wyparł z grafiku lekcje hiszpańskiego. Mam nadzieję, że w tym roku uda mi się wrócić do szkoły, bo szkoda by było zaprzepaścić to, czego nauczyłam się do tej pory.

Blogowo stoję niestety w miejscu. Nie mam zmysłu biznesowego, więc jest jak jest. Czas wziąć się w garść i opracować nowy pomysł na siebie w blogosferze.

Reaktywowałam za to Instagrama i tam spędzam coraz więcej czasu, bo wydaje mi się przyjaźniejszy niż Facebook.

Frajdą była możliwość zadania kilku pytań jednemu z katalońskich pisarzy. Powstał wywiad, w którym Jordi Sierra i Fabra opowiada o swoich książkach, ale nie tylko (KLIK).

PODRÓŻE

Nowy rok przywitałam w Walencji. Na jeden dzień zajrzałam też do pobliskiej Xativy. To był mój pierwszy samodzielny wypad i choć trochę się obawiałam, że takie solowe wyjazdy to nie dla mnie, okazało się, że obawy były niesłuszne. Teraz uważam, że każdy choć raz powinien wybrać się w podróż samemu. Choćby na krótko, choćby niedaleko. Świadomość tego, że jest się skazanym wyłącznie na siebie, otwiera na innych, uczy, dodaje pewności siebie. Wbrew pozorom, będąc w podróży sama, jeszcze nigdy nie byłam tak bardzo wśród ludzi.

---> FOTORELACJA Z POBYTU W WALENCJI

Walencja

Xativa

We wrześniu poleciałam na kilka dni do Madrytu i Toledo. I cóż, polubiłam się bardzo z tym pierwszym, zakochałam nieprzytomnie w tym drugim. Hiszpania niezmiennie zajmuje w moim sercu wielki, przytulny kącik.

Madryt

Toledo

Trochę powłóczyłam się po okolicy, odwiedzając m.in. Wolsztyn, wypoczywając nad Jeziorem Chrzypskim, zaliczając dwa festiwale świateł: przeciętny toruński Bella Skyway Festival i rewelacyjny łódzki Light. Move. Festival, szukając jesieni na Pojezierzu Drawskim.

Wolsztyn

Jezioro Chrzypskie

Bella Skyway Festival

Light. Move. Festival. w Łodzi

Pojezierze Drawskie

Kilka razy byłam ze znajomymi nad morzem, szlajając się po plażach Trójmiasta, Sarbinowa, Mielna, spacerując po Westerplatte i Wyspie Sobieszewskiej oraz wędrując szlakiem koszalińskich murali. To właśnie takie wypady dodają mi energetycznego kopa i wzmacniają poczucie, że mam fantastycznych ludzki wokół.

Gdańsk

Westerplatte

Wyspa Sobieszewska

Mielno

Sarbinowo

Koszalin

Odwiedziłam też sąsiadów zza zachodniej granicy. Najpierw spacerując ulicami i ogrodami Poczdamu, później odwiedzając pandy w berlińskim zoo, a na końcu jeżdżąc rowerem po Parku Mużakowskim.

Poczdam

Berlin

Park Mużakowski

LEKCJE

Dostałam kilka ważnych lekcji. Jest wiele rzeczy, nad którymi muszę pracować, ale też jestem coraz bardziej świadoma tego, co w moim życiu i we mnie samej jest do poprawki.

Niezmiennie powtarzam sobie, że:

• Wszystko jest po coś, choć nie zawsze w danym momencie wiemy jaki jest sens pewnych zdarzeń.
• W każdej sytuacji trzeba szukać plusów. Zwykle zamknięcie jednych drzwi jest otwarciem innych. Czasem te zamknięte drzwi wymuszają na nas działania, na które w innej sytuacji byśmy się nie odważyli.
• Nie wolno wątpić w siebie - jeśli ja zwątpię, kto we mnie uwierzy? Niektórzy odbiorą to jako zadufanie w sobie, ale to ich problem, nie mój. Spróbuj tego i ty.
• Nie warto przejmować się tym, na co nie mamy wpływu. Skupianie się na tym, co możemy zmienić, poprawić, ulepszyć jest zdecydowanie lepszym rozwiązaniem.
• Nie jestem ze swoimi problemami sama. Zasada ograniczonego zaufania nadal jest jedną z ważniejszych moich zasad, ale wiem już, że czasem warto otworzyć się przed kimś, kto na moje problemy spojrzy z dystansu.
• Tłumienie emocji to zło w czystej postaci. Jeśli chcesz płakać - płacz, jeśli potrzebujesz się wykrzyczeć - krzycz;
• Szczerość jest ważna. Bywam odbierana jako bezczelna, zbyt bezpośrednia. Trudno. Nie potrzebuję wokół siebie ludzi, którym trzeba ubierać wypowiedzi w lukrowane kaftaniki. I sama nie chcę być oszukiwana, nawet jeśli prawda boli.
• Nie warto tracić czasu na ludzi, którym na nas nie zależy. Gonienie króliczka fajne jest tylko u Skaldów. 
• Praca nad sobą powinna stać się rutyną. 
• Jeśli można pomóc, trzeba pomóc. Ale nigdy wbrew sobie, nigdy z krzywdą dla kogoś innego.
• Pasja jest ważna. Każdy powinien mieć przestrzeń, która sprawia mu przyjemność i pozwoli wyrazić siebie.
• Życie jest tylko jedno. Warto pracować na dobre wspomnienia.

To są lekcje, które odebrałam w tym roku, przekułam w kilka zasad i teraz dokładam wszelkich starań, by na nich budować codzienność.

PLANY NA 2019 ROK

Być lepszą.

Uczyć się.

Próbować nowych rzeczy.

Uśmiechać się.

Nie bać się.

Nie patrzeć wstecz.

Spełniać marzenia.

Pierwsze tygodnie nowego roku już za nami. Będzie pięknie! Musi być.