Co w wydawnictwach piszczy #1 (kwiecień 2013)

Co prawda nie miałam w planach wrzucania na bloga postów z zapowiedziami wydawniczymi, ale pomyślałam sobie, że to może być dobry sposób na zebranie tytułów, które uznałam za warte uwagi. Mam nadzieję, że dzięki temu o nich nie zapomnę.

Noty są dla Was, w razie gdybyście się chcieli upewnić, że mój wybór jest słuszny. ;)

Czarne

Czy można przewędrować kraj, w którym nikt nigdzie nie rusza się bez samochodu? Okazuje się, że tak — i że właśnie z tej perspektywy odsłania się jego najciekawsze, nieznane oblicze. Przekonał się o tym Wolfgang Büscher, przemierzając Amerykę na piechotę i autostopem, jak najdalej na południe, jak najbliżej interioru. Ameryka widziana jego oczami to bezludne przestrzenie, płonące feerią barw prerie, rewiry wilków i kuguarów, ale także kasyna działające w rezerwatach dla Indian, domy oplecione patriotycznymi wstęgami, zapach przydrożnych moteli i niespodziewane wyznania wiary. Z zapisków niestrudzonego wędrowca wyłania się fascynujący obraz Kraju Wolnych Ludzi, egzotyczny i swojski zarazem.

(17 kwietnia)

Wielkanocne życzenia i wielkanocny kot

Zima zimą, w Wielkanoc jakoś trzeba uczcić. Na dobry początek, postanowiłam wygrzebać z szuflady pisanki. Trochę je odkurzyć, poprawić im kokardki i stworzyć jakąś wielkanocną dekorację. To miała być ta prostsza część planu (trudniejsza dotyczy moich akrobacji kulinarnych). Niestety na horyzoncie pojawiła się POMOCNICA.

Kartki z jajem i inne kwiatki

Dziś coś z mocno zaniedbanego działu "handmade". Co prawda niczego nowego nie robię, gdyż doba ma tyle godzin ile ma, a nie znalazłam jeszcze sposobu na to, by sprawnie funkcjonować bez snu, ale na komputerze mam całkiem sporo fotek tego, co stworzyłam jakiś czas temu. 

Będzie tematycznie. Patrząc za okno trudno uwierzyć, że zbliżające się święta to nie Boże Narodzenie, a Wielkanoc. Śnieg prószy, internauci prześcigają się w tworzeniu kolejnych humorystycznych haseł i obrazków komentujących iście wiosenną aurę, drogowcy mają zaskoczone miny, właściciele letnich opon wjeżdżają swymi wehikułami w cudze bagażniki, a zmarznięci ludzie przytupują na przystankach w oczekiwaniu na spóźniające się tramwaje. Dla porządku dodam, że tramwaje spóźniają się bez względu na pogodę i porę roku.

Jaume Cabré "Wyznaję" Katalońska opowieść

Jaume Cabré
Wyznaję
Wyd. Marginesy
2013
768 stron

Są takie książki, których się nie szuka. To one znajdują właściciela. Wchodzisz do księgarni czy biblioteki, a ona już tam jest. Czeka na ciebie. Wręcz prosi o odrobinę zainteresowania. Nie masz pojęcia o czym jest, zwykle nawet nie kojarzysz nazwiska autora. Ale gdy tylko twoje spojrzenie spocznie na okładce, już wiesz. Ta książka musi by Twoja.

W ten sposób rozpoczęła się moja przygoda z Carlosem Ruizem Zafónem, gdy pewnego dnia mój wzrok natrafił na Cień wiatru. Tak odkryłam wspaniałe Miasto ślepców José Saramago i wzruszające Dojrzewanie błazna Jonasa Gardella. I za sprawą takiego cichego wołania z półki do mojej biblioteczki trafiło Wyznaję Jaume Cabré.

Penisistka (Sam Garbarski "Irina Palm")

Sam Garbarski
"Irina Palm"
Belgia, Francja, Luksemburg,
Niemcy, Wielka Brytania
dramat
2007
103 minuty

Jak wiele potrafilibyście zrobić dla kogoś bliskiego? Do jakich poświęceń bylibyście zdolni, by pomóc komuś, kto sam sobie pomóc nie potrafi? Czy dalibyście radę odwiesić na bok honor, zakasać rękawy i zabrać się za zajęcia, których w innych warunkach nigdy nie bralibyście pod uwagę, mając świadomość, że być może to jedyny sposób, by uratować czyjeś życie?

Wnuczek Maggie (Marianne Faithfull) jest ciężko chory. Słabnie z dnia na dzień. Pomóc może mu kosztowna operacja w jednym z australijskich szpitali. Skąd jednak wziąć potrzebną na leczenie kwotę, przyprawiającą o zawrót głowy zarówno rodziców jak i babcię? Czasu jest niewiele. Osłabiony chłopiec już niedługo nie będzie się nadawał do podróży. Rodzice są bezradni, ale Maggie się nie poddaje. Mimo iż nie ma w sobie energii zdolnej przenosić góry, brak jej pewności siebie, wsparcia ze strony bliskich (jest wdową, a jedyna synowa nie patrzy na nią przychylnie), nie ma prawdziwych przyjaciół, powalającego cv ani wyglądu kobiety sukcesu, za wszelką cenę chce uratować ukochanego wnuka.

Już niedługo...

Ponieważ obecnie czytam tomiszcze liczące ponad siedemset stron, to na kolejną recenzję musicie nieco poczekać. Tymczasem chwalę się tym, co przyniósł listonosz, czyli kolejną partią książek do zrecenzowania od wydawnictwa Wielka Litera.

Lisa Gardner "Następny wypadek" Wypadek-nie-przypadek

Lisa Gardner
Następny wypadek
Wyd. Amber
2001
264 strony

Od początku było wiadomo, że to nie był zwykły wypadek. Amanda Jane Quincy, Anonimowa Alkoholiczka, od pół roku była trzeźwa. W takim też stanie opuściła nad ranem towarzystwo przyjaciół. A jednak, gdy znaleziono ją trzy godziny później w rozbitym samochodzie, we krwi miała dwa razy więcej alkoholu, niż dopuszczają przepisy.[1] Zanim uderzyła w słup, rozpędzonym samochodem śmiertelnie potrąciła przypadkowego przechodnia wyprowadzającego psa na poranny spacer. Mandy nie zginęła na miejscu. Po wypadku zapadła w śpiączkę. Niespełna rok po tamtym tragicznym wydarzeniu, rodzice podjęli trudną decyzję. Amanda została odłączona od aparatury podtrzymującej ją przy życiu. 

Wolfram Eilenberger "Co Finowie mają w głowie" Zaproszenie do sauny

Wolfram Eilenberger
Co Finowie mają w głowie.
O jednym takim, co poślubił Finkę.
Wyd. Dolnośląskie
2012
256 stron

Sauny, Kalevala i Muminki, kosmicznie brzmiący język, słynący z szerokiego uśmiechu Jane Ahonen, fenomenalna Apocalyptica, The Rasmus, HIM i Lordi, Święty Mikołaj i jego stadko reniferów, przemysł drzewny i Nokia, no i oczywiście wódka, która obecnie trafiła w łapy amerykańskie. Do tego jeszcze odrobina śniegu, niezawysokich temperatur i ekspresja w okazywaniu uczuć nieco inna niż ta obserwowana u Latynosów. Takie są pierwsze moje skojarzenia na hasło "Finlandia". 

Ale jacy są mieszkańcy tego skandynawskiego kraju? Na to pytanie postanowiłam znaleźć odpowiedź w książce Co Finowie mają w głowie. O jednym takim, co poślubił Finkę autorstwa Wolframa Eilenbergera. 

Pyrkon 2013 i ciężki przypadek oporny na fantastykę

źr. epoznan.pl

Już jutro, w Poznaniu, rozpoczyna się pierwszy dzień festiwalu Pyrkon, czyli największego festiwalu dla fanów fantastyki w Polsce. Tak jak każdy Muzułmanin choć raz powinien odbyć pielgrzymkę do Mekki, a każda szanująca się fashionistka kupić choć jeden raz ciuch z Zary, tak miłośnik fantastyki nie może nie pojawić się na Pyrkonie. Choć raz, oczywiście. 

Program jest niesamowity. W planach są m.in. spotkania literackie, wystawy, koncerty, pokazy, konkursy czy sesje RPG. Tak, tak - Pyrkon przewiduje różne atrakcje nie tylko dla czytelników gatunku, ale także m.in. dla wielbicieli gier. Kusić będą nie tylko spotkania i rozrywka, ale także liczne stoiska handlowe.

Simon Beckett "Chemia śmierci" Skrzydlate zwłoki

Simon Beckett
Chemia śmierci
2006
Wyd. Amber
248 stron

Nie każdy zapuszcza korzenie tam gdzie się urodził. Wędrujemy za pracą, głosem serca lub dla zwykłej chęci spróbowania czegoś nowego w innych okolicznościach przyrody. Przeprowadzka bywa też ucieczką. Od ludzi, miejsc, wspomnień. Niekiedy trudno zacząć nowy rozdział, gdy znajome kąty przypominają o tym, co z pamięci usiłujemy wyrzucić, gdy ludzie znają nasze historie na wylot, a my widzimy to w ich gestach, spojrzeniach, słowach. Przeszłość zdaje się być cieniem przywiązanym do naszych stóp. Cieniem o wadze kuli do kręgli, ciągnącej na dno, nie pozwalającej na rozłożenie skrzydeł, nowy start.

Seksoholik w Nowym Jorku (Steve McQueen "Wstyd")

Steve McQuenn
Wstyd
Wielka Brytania
dramat
101 minut

Trzydziestoletni Brandon (Michael Fassbender) mieszka w Nowym Jorku. Ma świetną pracę, na brak kasy nie narzeka, a od kobiet nie może się wręcz opędzić. Przystojny, zadbany, na płeć przeciwną działa jak magnes. Kumple stają wręcz na uszach by poderwać w knajpie jakąś ładniejszą laskę, ale to Brandon ma zawsze urocze, damskie towarzystwo gwarantujące noc. Nie są to oczywiście dłuższe związki, a jedynie pospieszne numerki, po których rano zostaje jedynie lekkie zmęczenie i zmięta pościel. Szybki seks z poderwanymi dziewczynami nie zawsze potrafią zaspokoić pragnienia bohatera. Wtedy ratunkiem okazuje się pornografia lub prostytutki na telefon. Nawet firmowy laptop pełen jest filmów dla dorosłych.

Antonina Kozłowska "Czerwony rower" Blizny

Antonina Kozłowska

Czerwony rower

Wyd. Otwarte
2009

240 stron

Niektórzy twierdzą, że błędy z czasów szkolnych po jakimś czasie stają się źródłem zabawnych anegdot i dzięki nim przeszłość nabiera rumieńców. Zależy to pewnie w dużej mierze od kalibru takiego błędu, od tego czy jest drobną wstydliwą wpadką czy katastrofą rzucającą nieprzyjemny cień na resztę życia. O ile przyłapanie na wagarach czy pierwszym nieśmiałym pocałunku w końcu przestaje być drobiazgiem wywołującym lekkie rumieńce wstydu, o tyle krzywda wyrządzona innym jest tym, do czego niekoniecznie przyznajemy się po latach. Zwłaszcza, gdy pozornie niewinny wygłup doprowadza do tragedii.  

Jo Nesbø "Karaluchy" Opium i prostytucja, czyli witamy w Bangkoku

Jo Nesbø
Karaluchy
Wyd. Dolnośląskie
2011
320 stron

Tajlandia. Niegdyś Syjam. 

Azjatyckie państwo położone na Półwyspie Indochińskim. 

Kraj hucznych festiwali, wspaniałych świątyń i aromatycznych potraw. 

Miejsce, gdzie zaspokoić można nawet najdziksze seksualne perwersje.

Tajlandia.

Dla jednych raj. Dla innych piekło.

Stefan Czerniecki "Dalej od Buenos" Boskie Buenos

Stefan Czerniecki
Dalej od Buenos
Wyd. Bernardinum
2011
256 stron

Dziś pakujemy plecak i wyruszamy do rodzinnego kraju naszego nowego papieża Franciszka, czyli do Argentyny. W tę podróż zabierze nas Stefan Czerniecki, kartograf, dziennikarz, podróżnik, miłośnik gór  i yerba mate. Sam o sobie mówi, że jest szczęśliwym człowiekiem z maleńkim adhd[1]. Lektura Dalej od Buenos te słowa potwierdza. Autora rozpiera energia, a całej wyprawie towarzyszy niegasnący entuzjazm. I co najlepsze, ten entuzjazm udziela się też czytelnikowi. Po prostu nie da się nie uśmiechnąć w trakcie czytania zapisków człowieka, który z taką radością opowiada o tym, jak spełniły się jego marzenia.

Małgorzata Kalicińska "Lilka" Wszystko i nic

Małgorzata Kalicińska
Lilka
Wyd. Zysk i S-ka
2012
520 stron

Po taką typowo kobiecą literaturę sięgam raczej rzadko, bo i mało kiedy książki tego typu okazują się czymś więcej, niż przeciętnym czytadłem, o którym zapomina się w momencie odłożenia książki z powrotem na półkę. Tym razem miało być inaczej, bo temat wydał mi się ciekawy, a i Trylogia mazurska  nie pozostawiła u mnie takiej traumy jak u niektórych, co więcej - dwa pierwsze tomy nawet miło mi się czytało. Dobrzy ludzie ostrzegali, uprzedzali, radzili, by dobrze się zastanowić. Głucha na wszelkie argumenty rozłożyłam się wygodnie na łóżku i otworzyłam Lilkę Małgorzaty Kalicińskiej.

Filmowe podsumowanie miesiąca - luty 2013

Tradycyjnie z dużym opóźnieniem, zabieram się za filmowe podsumowanie miesiąca. Luty był nie dość, że krótki, to jeszcze zdominowany przez produkcje oscarowe, które mniej lub bardziej szczegółowo przybliżałam Wam na bieżąco. W związku z tym podsumowanie wyjątkowo będzie jednoczęściowe. A zatem, do dzieła!

Na początek filmy oscarowe, o których powstały osobne notki:

1. "Lincoln" reż. Steven Spielberg (2012); 6/10 --> KLIK

(USA; biograficzny, polityczny)

2. "Poradnik pozytywnego myślenia" reż. David O. Russel (2012); 8/10 --> KLIK

(USA; dramat, komedia)

3. "Les Miserables Nędznicy" reż. Tom Hooper (2012); 9/10 --> KLIK

(Wielka Brytania; dramat, musical)

4. "Wróg numer jeden" reż. Kathryn Bigelow (2012); 5/10 --> KLIK

(USA; dramat, thriller)

Tess Gerritsen "Autopsja" W poszukiwaniu lepszego życia

Tess Gerritsen
Autopsja
Wyd. Albatros
2007
352 strony

O Tess Gerritsen słyszał już pewnie każdy wielbiciel kryminałów i thrillerów. Zwłaszcza medycznych. Ostatnio nazwisko autorki, tytuły jej powieści, okładki i recenzje, jakoś wyjątkowo wpadały mi w oczy. Na dodatek wszystkie opinie były nad wyraz zachęcające, a ponieważ do dobrego thrillera nie trzeba mnie długo namawiać, na wierzchu czytelniczego stosu wylądowała Autopsja.

I jak tu pisać o kobietach?

Wczorajsza notka miała zaczynać się tak:
Dziś Dzień Kobiet, więc będzie trochę o kobietach. O tych, których przygody śledziłam z przyjemnością i tych, dzięki którym w ogóle te przygody powstały. O kobietach sympatycznych i irytujących, o bohaterkach książek i filmów. A ponieważ uwielbiam wszelkie rankingi, więc i ta notka taką właśnie będzie miała postać.

Dalej miało być o ulubionych bohaterkach z dzieciństwa (Ania z Zielonego Wzgórza), o pisarkach, które wtedy lubiłam (wyszło na to, że czytałam głównie Krystynę Siesicką i Martę Fox, bo to były czasy, kiedy wolałam wspinać się po drzewach niż wzdychać do chłopców, w związku z czym bliższe były mi przygodówki Alfreda Szklarskiego, Adama Bahdaja, czy Zbigniewa Nienackiego niż nastoletnie miłości).

Olga Rudnicka "Czy ten rudy kot to pies?" Podwrocławska Irlandia

Olga Rudnicka
Czy ten rudy kot to pies?
Wyd. Prószyński i S-ka
2009
230 stron

Czytanie drugiej części czegoś, co logicznie rzecz biorąc ma także część pierwszą, zwykle jest głupotą, czasami zaś pechem, gdy niedoinformowany człowiek ściąga coś z półki kierując się nazwiskiem autora, a olewając notę z okładki. W ten sposób przytargałam z biblioteki książkę Czy ten rudy kot to pies? autorstwa Olgi Rudnickiej. Jak już udało się ustalić tytuł ten jest kontynuacją Martwego Jeziora. debiutanckiej powieści autorki. Odkrywszy ten fakt nieco się zirytowałam, ale mimo wszystko postanowiłam doczytać to, co czytać zaczęłam, nie przejmując się wszędobylskimi spoilerami. Jeśli więc planujecie sięgnąć po debiut Rudnickiej, to zapamiętajcie obydwa tytuły i bierzcie się za nie we właściwej kolejności.

Reporterskim okiem

Kilka dni temu, w sobotę, jury pod przewodnictwem Małgorzaty Szejnert wybrało 10 tytułów, które w kwietniu powalczą o Nagrodę im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki 2012.

źr. wyborcza.pl

Szczęśliwą dziesiątkę możecie zobaczyć poniżej:

1. William Dalrymple, "Dziewięć żywotów. Na tropie świętości we współczesnych Indiach", wyd. Czarne;
2. Jean Hatzfeld, "Sezon maczet", wyd. Czarne; 
3. Wojciech Jagielski, "Wypalanie traw", wyd. Znak;
4. Igor T. Miecik, "14:57 do Czyty. Reportaże z Rosji", wyd. Czarne;
5. Lidia Ostałowska, "Bolało jeszcze bardziej", wyd. Czarne;
6. Magdalena Skopek, "Dobra krew. W krainie reniferów, bogów i ludzi", Wydawnictwo Naukowe PWN;
7. Colin Thubron, "Utracone serce Azji", wyd. Czarne;
8. Ed Vulliamy, "Ameksyka. Wojna wzdłuż granicy", wyd. Czarne;
9. Günter Wallraff, "Z nowego wspaniałego świata", wyd. Czarne;
10. Mariusz Zawadzki, "Nowy wspaniały Irak", wyd. W.A.B.

Orły 2013

Wczoraj, w Warszawie, wręczono Polskie Nagrody Filmowe Orły 2013. Tryumfatorem okazała się "Obława", dramat wojenny Marcina Kryształowicza, który zgarnął cztery statuetki (za zdjęcia, kostiumy i dźwięk oraz tę najważniejszą, dla najlepszego filmu).

źr. irka.com.pl

Erskine Caldwell "Blisko domu" Biało-czarny dramat

Erskine Caldwell
Blisko domu
wyd. Książka i Wiedza
1984
208 stron

Native Hunnicutt, bohater powieści Blisko domu Erskine Caldwella, to szczęściarz jakich mało. Czego by się nie spróbował, to mu się udaje. Inni wypatrują szczęścia, przywołują je, zaklinają, ono tymczasem podąża za Nativem. Gdy bogata Maebelle zostaje wdową, nikt w miasteczku nie zdziwił się, że to Hunnicutt zajmuje miejsce jej zmarłego męża. 

Tak to jednak jest, że nic nie trwa wiecznie i przyszedł w końcu ten dzień, gdy dobry los odwrócił się do mężczyzny zadkiem. Maebelle przyłapuje go z czarnoskórą kochanką, co daje początek lawinie złych zdarzeń. 

Chwalipięty są wśród nas!

Wczoraj zapowiadałam, że będę się chwalić, więc do dzieła!

Taką niespodziankę zrobiła mi Magda K-ska. 

Nie to, żebym tak całkiem nie wierzyła w ludzką bezinteresowność, ale bądźmy szczerzy - rzadko się zdarza. Tymczasem Magda wyczytała, że poluję na Jo Nesbø, a że sama nie jest nim zainteresowana, zaproponowała mi podzielenie się swoimi książkami. Wyobrażacie sobie moje zaskoczenie? I radość?

Madziu, dziękuję Ci raz jeszcze. Za miłą niespodziankę, książki i dowód na to, że nie wszyscy są takimi egoistami jak na przykład ja. :)

Książkowe podsumowanie miesiąca - luty 2013

Strasznie krótki ten luty. Ledwie się zaczął, a już go nie ma. Marzec przywitał mnie słońcem, zimnym wiatrem i... kacem. Nie wiem czy to dobra wróżba na przyszłość, o tym przekonam się za jakiś czas, a tymczasem przede mną książkowe podsumowanie miesiąca.

W lutym przeczytałam 11 książek, większość z nich jest naprawdę warta polecenia, a i dwie trójczyny wcale nie oznaczają kiepskich lektur, a jedynie takie, które nie do końca trafiły w mój gust.