Ryszard Ćwirlej "Milczenie jest srebrem" [RECENZJA]

cykl Poznańscy milicjanci, tom 8

Był od niej znacznie wyższy i potężniejszy. Bez trudu obrócił ją i przycisnął plecami do ściany, by w końcu unieść w górę, dusząc prawą dłonią jak stalowym imadłem. Czuła, że ogromny ból rozrywa jej szyję i spływa do płuc, które bezskutecznie próbują nabrać powietrza. Nim zapadła się w ciemność, zdążyła jeszcze spojrzeć mu w oczy. Niebieskie oczy, w których widać było dziką satysfakcję[1].

Na co do kina? * sierpień 2017 *

Subiektywne zestawienie potencjalnie dobrych filmów, 

czyli najciekawsze premiery sierpnia.

4 sierpnia

François Ozon Frantz

Niewielkie niemieckie miasto, lata 20., tuż po wojnie. Młoda Niemka, Anna, odwiedza miejsce spoczynku poległego na froncie narzeczonego. Ku swemu zdumieniu, dziewczyna spotyka nad grobem Frantza tajemniczego mężczyznę obcego pochodzenia. Mężczyzna, Adrien, okazuje się przybyszem z Francji. Przedstawia się jako przyjaciel zmarłego. Z biegiem czasu między Francuzem a Niemką zaczyna się rodzić osobliwa więź. Tylko czy Adrien rzeczywiście jest tym, za kogo się podaje?

(opis dystrybutora)

Marta Matyszczak "Tajemnicza śmierć Marianny Biel" [RECENZJA]

Kryminał pod psem, tom 1

Na podłodze w tym całym bajzlu leżała kobieta. A raczej jej resztki. Ja umiem całkiem sporo przyjąć na klatę, ale kiedy obok przebiega najprawdziwszy szczur gigant z odgryzionym kawałkiem palca dyndającym w kleszczach pożółkłych zębów, zawinąłem ogon i zwiałem z piskiem na drugie piętro, pod drzwi mojego domu. 

To był pierwszy raz w dekadzie mojego życia kiedy straciłem ochotę na schaboszczaka[1].

Na stosiku książki rosną #50

Wywiozłam do rodziców część przeczytanych książek, dzięki czemu mam miejsce na nowe. Cwane, prawda?

Zobaczcie na jakie książki potrzebuję wolną przestrzeń (celowo nie piszę o wolnych półkach, bo tych nie mam już od dawna).

Jaume Cabré "Agonia dźwięków" [RECENZJA]

Jeżeli wiara polega na tym, że się wierzy w to, czego nie widać, równie dobrze mogłaby być odmową uznania za prawdziwe tego, co się człowiekowi wydaje, że widzi[1].

Kino hiszpańskie: "Uśpiony głos"

Dziś przenosimy się do Madrytu. Nie będzie jednak pięknie i kolorowo. Nie będziemy przesiadywać w parkach, zwiedzać muzeów, popijać cervezę w barach. Jest 1940 rok, a rządy w kraju sprawuje generał Franco.

Uśpiony głos Benito Zambrano to dramat, w którym niewiele jest miejsca na uśmiech i pozytywne momenty. Czasy są ciężkie, pełne przemocy i strachu. Choć wojna domowa się skończyła, niebezpieczeństwo nie minęło.

Remigiusz Mróz "Czarna Madonna" [RECENZJA PREMIEROWA]

Zło przeniknęło do naszego świata i miało zadomowić się w nim na dobre[1].

Anna Kańtoch "Wiara" [RECENZJA]

Cenne sekundy rozciągały się w nieskończoność w złocistym lipcowym upale, a każdy ruch wymagał nieproporcjonalnie dużego wysiłku, jakby duchowny był muchą próbującą przepłynąć słoik miodu. Oprzytomniał, słysząc kolejny gwizd: tory wibrowały już od ciężaru nadjeżdżającego pociągu. Dopiero wtedy uniósł ręce i zaczął rozpaczliwie machać. Sto dwadzieścia ton metalu pędziło na niego w jaskrawych rozbłyskach słońca odbijającego się w szybie lokomotywy. Powietrze przeszył przeraźliwy zgrzyt, gdy maszynista zauważył go i zaczął hamować. Potwór zwalniał - zbyt późno, za wolno[1].

Fotoksiążka pełna wspomnień, czyli pierwsze spotkanie z Saal Digital

Odkąd zamieniłam wysłużonego analogowego "pstrykacza" na lustrzankę, oprócz szczęścia w postaci większych możliwości fotograficznych mam też pewien problem. Brak zdjęć. Serio. Choć robię ich mnóstwo to jednocześnie ich nie mam. Tkwią w swej cyfrowej postaci na dysku i nie sposób wziąć ich do rąk, bo zrobienie papierowych odbitek odkładam na wiecznej jutro.

Gdzie się podziały te czasy, kiedy katowało się krewnych i znajomych opowieściami z wakacji, pokazując kolejne fascynujące fotki w stylu "ja i pomnik", "ja i drugi pomnik", "ja i coś co miało być uroczym koteczkiem, ale się zamazało"? Teraz wprawdzie katuję Was w fotorelacjach z podróży, ale umówmy się - to nie to samo. Niestety nie widzę Waszych znudzonych min, a to odbiera mi połowę frajdy.

W końcu pomyślałam sobie, że najlepszym rozwiązaniem będzie zamknięcie wspomnień w fotoksiążce i... na myśleniu się skończyło. Aż w końcu wpadła mi w oko oferta, z której głupotą byłoby nie skorzystać - możliwość przetestowania foto książki od Saal Digital Polska. 

Wojciech Rogala "Witamy w białej Afryce" [RECENZJA]

Biali już dawno zrozumieli, że nie mają siły, aby zapanować nad czarnym żywiołem. Ich świat, mimo że wygląda na bezpieczny i spokojny, to siedzenie na tykającej bombie, to most, pod którym płynie nieobliczalna rzeka[1].

Co w wydawnictwach piszczy (lipiec 2017 - cz. 2)

*** subiektywne zestawienie najlepszych premier i wznowień z drugiej połowy miesiąca ***
(daty premier są orientacyjne i mogą ulec zmianie)

Burda Książki

David Thorne Obserwator - 19.07

Wie o tobie wszystko. Śledzi każdy twój ruch w sieci. Jeśli staniesz się jego ofiarą, dowiesz się, gdy będzie za późno.

Ponury thriller psychologiczny, wciągający i bardzo na czasie.

Widzi wszystko, co robisz, wie, co oglądasz i co kupujesz. Zna twoich przyjaciół i wrogów. Czyta każdy wpis w sieci, ogląda każde opublikowane zdjęcie. Wie o twoich sekretach, słabościach i lękach. Hejterzy, którzy żyją online, czasem opuszczają wirtualny świat…

Młoda dziennikarka Sophie Fortune znika w tajemniczych okolicznościach. Policja bardzo szybko rezygnuje z poszukiwań. Dziewczyna miała za sobą próby samobójcze, a tym razem zostawiła wiadomość: To się musi skończyć. Dziś już koniec. Zrozpaczony ojciec dziewczyny – choć przed laty, pochłonięty pracą w Dubaju, stracił kontakt z córką – nie chce uwierzyć w jej samobójstwo. Na własną rękę rozpoczyna śledztwo i szybko odkrywa kilka niepokojących faktów.

Maxime Chattam "Sen śmiertelników" [RECENZJA]

Jeśli interesuje was czysta prawda, naoliwcie dobrze swoje synapsy, wypucujcie neurony i nie oczekujcie, że zaserwuję ją wam gotową, niczym mrożone danie, które wystarczy wsadzić do mikrofalówki, żeby później udawać, że oddając się lenistwu, zjadło się smaczną kolację. Ja podsmażam, duszę, doprawiam.

Prawda faktycznie tu jest - chwilami będzie przemykała wam przed oczyma, ale nie podam jej wam na tacy. Nie mogę.

(...)

To nie jeden z tych thrillerów do pociągu, w których bohater na ostatnich stronach odkrywa całą prawdę, a zaraz po nim ten zły wygłasza monolog. Nic z tych rzeczy. Teraz, zaraz pokażę wam życie, i tyle. Porowate, oślizgłe, niesprawiedliwe, niedopełnione[1].

Dorota Gąsiorowska "Antykwariat spełnionych marzeń" [RECENZJA]

Za ciemnobrązowymi drzwiami znajdował się największy pokój - biblioteka. Przy jej ścianach stały regały z twardego bukowego drewna. Przetrwały już całe stulecie. Od podłogi po sufit wypełniały je rzędy starych książek[1].

Zwiedzamy Drezno - dzień pierwszy

kwiecień, 2017

Niezbyt interesowałam się tym, co można zobaczyć za naszą zachodnią granicą. W sumie nawet nie wiem dlaczego. Może to przez niechęć do języka, który brzmi dla mnie jak zgrzyt kamieni między zębami? Ciężko, nieprzyjemnie, niemelodyjnie. Może zakochana w Hiszpanii trudniej otwieram się na inne miejsca? Nie wiem. Serio.

I nagle wylądowaliśmy w Dreźnie. Trochę z przypadku, trochę ze złości na to, że wszystko idzie nie tak i potrzeba szybkiego resetu myśli wygnała nas z domu. No i także dlatego, że ktoś kiedyś wspomniał, że to piękne miasto. A my lubimy piękne miasta. Takie, w których za każdym rogiem kryje się coś intrygującego.

Wojciech Kuczok "Czarna" [RECENZJA]

Obiecywanie sobie z facetem permanentnie nielojalnym czegokolwiek trwałego byłoby niebezpieczną naiwnością[1].

Maryśka jest więc niebezpiecznie naiwna. Bardzo niebezpiecznie.

Mats Strandberg "Przeklęty prom"[RECENZJA]

Przyszło wam kiedyś do głowy, żeby wybrać się na rejs promem? No wiecie, 24 godziny na morzu, zakupy w sklepie wolnocłowym, muzyka  na żywo, spa, bar, restauracja, kolorowe drinki, zabawa do białego rana, nowe znajomości. Atrakcje dla dzieci i dorosłych. Niezła opcja na romantyczny wypad we dwoje, wieczór kawalerski, damski wypad czy oświadczyny. Są tacy, którym ten sposób spędzania wolnego czasu przypadł do gustu tak bardzo, że mogliby na promie zamieszkać. W horrorze Matsa Stranberga nie zabraknie jednak bohaterów, którzy najchętniej zwialiby na stały ląd, ale nie będzie im to dane. 

Siedem książek z podróżami w tle, które warto zabrać na wakacje

Nie wyobrażam sobie podróży bez przynajmniej jednej książki (którą wielu z Was pewnie zastępuje czytnikiem) w walizce czy plecaku. I nie mówię tu o przewodnikach czy rozmówkach, a o historiach, po które chętnie sięgam jadąc autobusem czy lecąc samolotem.

Jeśli lubicie czytać o podróżach i ciekawych miejscach, to mam dla Was kilka pomysłów na to, co możecie zabrać ze sobą na wycieczkę.

Aga Sarzyńska "Barszalona" [RECENZJA]

Miejsce brudne i niebezpieczne, tak o Ravalu mówią gównie ci, którzy nigdy tu nie mieszkali. Prawie połowa jego mieszkańców to imigranci. Od Pakistańczyków, poprzez Indonezyjczyków i Markokańczyków, na przybyszach z Europy Środkowo-Wschodniej kończąc. Raval to nie jest Hiszpania. Raval to nie jest Katalonia. Raval to nie jest Barcelona. To miasto w mieście. Jestem imigrantką żyjącą wśród imigrantów. Moja okolica to hybryda Afryki, Azji, Ameryki Południowej i Europy Środkowo-Wschodniej[1].

[8] Hiszpania 2016: Barcelona - nad morzem

Nie lubię barcelońskich plaż. Zwykle zatłoczonych i brudnych miejskich substytutów wybrzeży pozwalających cieszyć się jasnym, drobnym piaskiem i względnym spokojem w otoczeniu natury. W Barcelonie tego nie znajdziecie, ale po całym dniu wędrowania i ta część miasta wydawała się atrakcyjna. Roześmiani ludzie, nagrzany piasek, podwieczorek wygrzebany z czeluści plecaka i statki na horyzoncie. Ot, chwila na podładowanie akumulatorów przed nocną eksploracją miasta.

Zdarzyło się w czerwcu 2017

Ledwie skończę jedno podsumowanie, a już piszę następne. Czas pędzi jak szalony, choć dzieje się u mnie stosunkowo niewiele. Pogoda jest często czytelniczo-barowa. Tkwię w jakimś dziwnym zawieszeniu i cierpię na permanentne "nie-chce-mi-się".

No, to sobie pomarudziłam, a teraz zapraszam na podsumowanie. Tytuły, cyferki, zdjęcia.

Anna Sakowicz "Już nie uciekam" [RECENZJA]

trylogia kociewska, tom 3

Każdy krok był wielką niewiadomą. Budził lęk i paraliżował. Tymczasem nie można tkwić w zawieszeniu. Trzeba podjąć konieczne decyzje, zastanowić się, w którą stronę ruszyć. Tym bardziej że moje stare miejsce na ziemi właśnie zostawiałam w tyle.*

Co w wydawnictwach piszczy (lipiec 2017 - cz. 1)

*** subiektywne zestawienie najlepszych premier i wznowień z pierwszej połowy miesiąca ***
(daty premier są orientacyjne i mogą ulec zmianie)

Albatros

S.J. Parris Zdrada - 5.07

„Zdrada” zachwyci fanów twórczości C.J. Sansoma oraz powieści Umberta Eco „Imię róży”.

To czwarty thriller historyczny z serii z Giordanem Brunem – heretykiem, filozofem i detektywem – w roli głównej. Sierpień, rok 1583. Giordano Bruno, heretyk ukrywający się przed Inkwizycją, rozpoczyna pracę jako szpieg Francisa Walsinghama. Wraz ze swoim przyjacielem, Sir Philipem Sidneyem, Bruno udaje się do Plymouth, gdzie spotyka przygotowującego się do rozpoczęcia wyprawy morskiej Francisa Drake’a. Skierowana przeciwko Hiszpanom wyprawa może odwrócić losy wojny na korzyść Anglików. Sidney planuje po kryjomu przyłączyć się do wyprawy i namawia do tego samego swojego przyjaciela. Kiedy jednak na pokładzie statku zostaje zamordowany kapitan, a życie Drake’a wydaje się zagrożone, wszystko zaczyna wskazywać na to, że ktoś zamierza doprowadzić wyprawę do klęski jeszcze przed jej rozpoczęciem. Bruno i Sidney w poszukiwaniu mordercy przemierzają pełne mrocznych sekretów ulice Plymouth, wiedząc, że – jeśli nie odnajdą zabójcy na czas – bolesne konsekwencje dotkną nie tylko ich, ale i całej Anglii… Ktoś jednak zrobi wszystko, co w jego mocy, by udaremnić ich dochodzenie.