Zdarzyło się w październiku 2018

Październik miał dla mnie zapach morza, kolor ziemi, konsystencję piasku. Prywatnie coś dla mnie skończył, coś rozpoczął. Zaskoczył, potrząsnął, kazał odnaleźć się na nowo. Pozwolił odpocząć jedynie odrobinę, nie dał się sobą nudzić. 

Blogowo był całkiem udany, choć wciąż oglądam mało filmów i jeszcze mniej seriali. Za to czytam. Gdzie się da i kiedy się da.

Zapraszam na krótkie podsumowanie.

Przeczytane w październiku

1. Chris McGeorge Zgadnij kto (ocena: 3/6) - recenzja
2. Wojsław Brydak Poste restante (5) - recenzja
3. Mirosław Klat, Paweł Paliński, Mirosław Piepka, Michał Pruski Kamerdyner (4) - recenzja
4. John Maxwell Coetzee Hańba (5) - recenzja
5. Anna Fryczkowska Równonoc (4,5) - recenzja
6. Eduardo Menzoza Co z tą Katolonią? (4) - recenzja
7. Alfonso Cruz Dokąd odchodzą parasolki (5,5) - recenzja
8. Dolores Redondo Dam ci to wszystko (5) - recenzja
9. Peter James Poprosisz mnie o śmierć (4,5) - recenzja
10. Magdalena Kawka, Małgorzata Hayles Kobiety nieidealne. Magda (3,5) - recenzja
11. Ryan Gattis Sejf (4,5) - recenzja

Jedenaście przeczytanych książek. Nieźle, ale myślę, że dopiero listopad będzie tym miesiącem, który zacznie sprzyjać czytaniu. Październik zachęcał raczej do wypadów poza dom. Sami zresztą wiecie - dawno nie było tak pięknej jesieni.

Moim październikowym numerem jeden jest bez wątpienia powieść Dokąd odchodzą parasolki. Gorąco Was zachęcam do lektury tej poruszającej opowieści.

Obejrzane w październiku

1. Kler, reż. Wojciech Smarzowski (ocena: 10/10)
2. Searching, reż. Aneesh Chaganty (6)
3. Funny Games U.S., reż. Michael Haneke (7)

Długo wyczekiwany Kler nie zawiódł. Trochę obawiałam się nagonki na tytułową formację, więc byłam mile zaskoczona sposobem w jaki opowiedziano o Kościele i jego przedstawicielach. Dostajemy obraz mocny, dający do myślenia, ze świetnymi rolami tak pierwszego, jak i drugiego planu.

Nieco zawiódł natomiast Searching. Spodobał mi się sposób, w jaki pokazano wpływ Internetu social mediów na człowieka, z drugiej - całość była niezbyt intrygująca, a finał... Nie chcę spojlerować, więc powiem tylko, że jestem totalnie na nie.

Amerykańska wersja Funny Games podobała mi się nieco mniej niż oryginalna, ale może to być efekt tego, że znając już tę historię, przeżywałam ją nieco mniej. Tak czy siak - choć jedną zdecydowanie warto zobaczyć. Niezbyt ładnie rzecz ujmując: ryją mózg.

Słuchane w październiku

Mikromusic & Skubas Bezwładnie

Adna Beautiful Hell

Kodaline Moving On

ZAZ Qué vendrá

Zdarzyło się w październiku

Footloose w Teatrze Muzycznym

Świetny spektakl na którym bawiłam się przednio. Fabuła jest oczywiście nawiązaniem do filmu z lat 80' pod tym samym tytułem. Jest dynamicznie, barwnie, a muzyka wpada w ucho. Nie przekonał mnie niestety Maciej Zaruski w głównej roli Rena McCormacka. Moim zdaniem, na tle innych jego wokal wyszedł dość słabo. Zakochałam się natomiast w wokalu Dagmary Rybak, wcielającej się w rozbrajającą postać Rusty.

Dwa razy morze

Październikowy Bałtyk z miejsca dał się pokochać i to zarówno w tej ciepłej, słonecznej odsłonie, kiedy to odważyłam się nawet wejść do wody (ja, totalny zmarzluch), jak i wtedy, gdy pogoda zmieniała się jak w kalejdoskopie, to padał deszcz, to świeciło słońce, a w efekcie nad morzem rozpostarła się bajeczna tęcza. Był czas na rower, ucieczkę z escape roomu, przesiadywanie na plaży o drugiej w nocy, oglądanie murali w Koszalinie i zachodu słońca w Mielnie.

---> Zobacz też: Kocham cię życie! czyli jesień nad Bałtykiem

Koszalin

Koszalin

Bobolice

*** Zobacz pozostałe podsumowania ***