Radość odliczania, czyli Jo Nesbø w Polsce i kilka słów o spotkaniach autorskich

W sobotę: kierunek Wrocław!

Odkąd usłyszałam, że w stolicy Dolnego Śląska zjawi się jeden z najpopularniejszych pisarzy kryminalnych, Jo Nesbø, siedzę i odliczam. Najpierw dni do dnia uruchomienia możliwości rezerwacji wejściówek, później minuty do otrzymania odpowiedzi na mojego rozpaczliwego maila, gdy wejściówka śmignęła mi sprzed nosa, teraz dni i godziny do samego spotkania.

Cieszę się ogromnie, bo wiem, że warto będzie tam być. 

Kiedyś wydawało mi się, że nie autor jest ważny, a jego książki. Zdarzało mi się wybrać na jakieś spotkanie, pójść po autograf, ale rzadko. Wolałam sięgnąć po produkt ostateczny pisarskiej batalii z literami, niż słuchać wynurzeń w odpowiedzi na pytania: Jak zaczęła się pana przygoda z pisarstwem? Skąd pomysł na fabułę? Czy opisując bohaterów wzorowała się pani na rzeczywistych postaciach?

Aż w końcu okazało się, że jednak warto zainteresować się tym, co autor ma do powiedzenia. Doszłam do tego dopiero prowadząc bloga, poznając innych czytelników, wydawców oraz oczywiście pisarzy. I nagle okazało się, że spotkania mogą być czymś więcej niż opowieścią o tym, że kogoś do pisania natchnął obejrzany film, a ktoś inny pisze wyłącznie w piwnicy, w szlafroku w różowe słonie i muzyką Bacha wwiercającą się w uszy. Że bywają spotkania mądre i pouczające, dające do myślenia, przybliżające nieznane mi światy, albo po prostu zabawne. Że takie spotkania potrafią zmienić postrzeganie książki, docenić ogrom pracy autora, poszerzyć wiedzę z tematyki, której dotyczy twórczość autora.

Nie chodzę zawsze i na wszystko, bo i czasu mi brakuje, i potrzeby takiej nie mam. Czasem chcę, a nie mogę, czasem mogłaby, ale wygrywa we mnie leń. Bywa i tak.

Ale że na spotkaniach bywać warto, przekonałam się niejednokrotnie. Bo Marcina Kąckiego, Andrzeja Stasiuka czy Mariusza Szczygła mogłabym słuchać godzinami. Bo na myśl o znalezieniu się oko w oko z Jaume Cabré do tej pory trzęsą mi się nogi. Bo Janusz Rudnicki potrafi rozbawić do łez jak mało kto, a Katarzyna Bonda czy Joanna Opiat-Bojarska ciekawie opowiadają o zbieraniu materiałów i współpracy ze specjalistami. Bo Jacek Hugo-Bader jest fantastycznym gawędziarzem, od Anny B. Kann bije niesamowicie pozytywna energia, a Anna i Krzysztof Kobusowie dbają nie tylko o to, by ich spotkanie było ciekawe pod względem informacyjnym, ale dbają też o oprawę fotograficzną i muzyczną. Bo na spotkanie z Olgą Tokaczuk czy Hanną Krall po prostu pójść trzeba.

Mało kiedy wychodzę rozczarowana, a jeśli tak się zdarza, to zwykle jest to wina prowadzącego, a nie samego autora. Tak było np. na pewnym spotkaniu z Marcinem Mellerem podczas krakowskich Targów Książki, kiedy to prowadzący nie wziął pod uwagę tego, że zjawili się tam też tacy, którzy książki Między wariatami jeszcze nie czytali. Tak było w Poznaniu na wieczorze autorskim Zygmunta Miłoszewskiego, kiedy to prowadzący zapomniał jaka jest jego rola i chyba najchętniej przeprowadziłby rozmowę sam ze sobą. 

Zwykle wracam z głową pełną wrażeń, inspiracji, pomysłów i listą książek do przeczytania, a często i z samymi książkami, bo gdy się wysłucha Małgorzaty Ronc, Remigiusza Grzeli czy Tomasza Sekielskiego i Piotra Głuchowskiego, trudno nie zrobić zakupów. Są spotkania, które szybko ulatują z pamięci i takie, które na dłużej zostają w pamięci. Jak wspomniany wieczór autorski Jaume Cabré i perypetie z nim związane, dająca do myślenia rozmowa Tomasza Pindela i Artura Domosławskiego z Martínem Solaresem na temat sytuacji w Meksyku oraz moja i autora radość z pierwszego autografu na polskim wydaniu książki, czy spotkanie z Olgą Rudnicką, które miałam przyjemność poprowadzić.

Teraz niecierpliwie czekam na sobotę i Jo Nesbø, a w przyszłym tygodniu mam nadzieję posłuchać ekipy z Busem przez świat, która będzie opowiadać o wyprawie do Australii. Ich dwie książki czekają już na mnie, wesoło machając kolorowymi okładkami. Na przełomie maja i czerwca do Wrocławia przyjadą pisarze kryminalni w ramach Międzynarodowego Festiwalu Kryminalnego. Będzie można tam spotkać m.in. Tess Gerritsen.

Fajnie tak czasami wyjść poza książkę i spotkać się z tymi, którzy książki piszą.

Zdarza się Wam to czasami?

***

PS

Jeśli nie możecie być w sobotę we Wrocławiu, a ciekawi Was przebieg spotkania, zajrzyjcie na stronę lubimyczytac.pl. 23 kwietnia od godz. 13 ruszy transmisja online.

źródło: lubimyczytac.pl

 

 

***

*** FOTORELACJE ZE SPOTKAŃ AUTORSKICH ***