Alan Bradley "Flawia de Luce. Zatrute ciasteczko"

seria Flawia de Luce, tom 1

Gdybym w wieku nastu lat dorwała w swoje ręce serię z Flawią de Luce, prawdopodobnie żadna siła by mnie od niej nie oderwała. Mimo przekonania, że to rzecz raczej typowo dla młodzieży sięgnęłam po pierwszy tom, Zatrute ciasteczko, i... przepadłam.

Trup w ogórkach

W Zatrutym ciasteczku główna bohaterka ma lat jedenaście i mieszka wraz z ojcem filatelistą oraz dwiema starszymi siostrami (nad wyraz złośliwymi pannicami) w wielkiej, acz podupadającej rezydencji Buckshaw mieszczącej się na angielskiej prowincji lat 50'. W wiosce Bishop’s Lacey życie płynie spokojnie, żeby nie powiedzieć wprost - nudno. Do czasu.

Pewnego dnia Flawia znajduje w ogródku dogorywającego, obcego mężczyznę, którego śmierć położy się cieniem na życiu familii de Luce. Trup na grządce z ogórkami okaże się ofiarą morderstwa, a kim jest morderca? Tego zamierza dowiedzieć się nasza ciekawska nastolatka.

Musicie wiedzieć, że Flawia nie należy do tych niezbyt bystrych, zapatrzonych w siebie pannic, z którymi rozmowy nie wykraczają poza pewien dość infantylny poziom. Flawia to dziewczę nad wyraz inteligentne, ciekawe świata, bystre, bezczelne, odważne i... zafascynowane chemią. W związku z tym ostatnim dziewczyna gro wolnego czasu spędza w swym laboratorium, pochylając się nad próbówkami, prowadząc kolejne doświadczenia i zgłębiając tajniki trucizn oraz antidotów. Ta wiedza przyda jej się w toku samozwańczego śledztwa.

Inteligentny kryminał dla młodzieży i dorosłych

Zatrute ciasteczko już na dzień dobry zyskało kilka punktów na skali fajności ze względu na okładkę, która nasunęła mi skojarzenia z twórczością Tima Burtona, a to jest bardzo dobre skojarzenie. Gdy zanurzyłam się w lekturze, mina mi nie zrzedła. Przeciwnie.

Flawia okazała się cudnie skrojoną bohaterką. Intrygującą, niebanalną i jak na swój wiek, nad wyraz elokwentną. Zdaje się ta postać przesadzoną i początkowo niełatwo kupić tę kreację pewnej siebie, wyszczekanej, bystrej pannicy, która posługuje się językiem niekoniecznie właściwym jedenastolatkom, a swymi zdecydowanymi poglądami, inteligencją i zaawansowaną wiedzą chemiczną zdolna jest zawstydzić większość dorosłych czytelników. Mimo tej kombinacji cech nic w tej postaci nie zgrzyta. Jej historia i sylwetka budowane są konsekwentnie. Obserwując poczynania Flawii, nie tylko bierzemy udział w śledztwie, ale i mamy możliwość przyjrzenia się familii de Luce, w której stosunki układają się niekiedy dziwnie. Dramat w postaci tajemniczego odejścia matki rzuca cień na całą rodzinę, a relacje między mieszkańcami Buckshaw nie należą zwyczajnych.

Flawia zdawała mi się niekiedy skrzyżowaniem Miss Marple i Ani Shirley. Wścibska, spostrzegawcza, nieco pretensjonalna, elokwentna i nierzadko posługująca się kwiecistym słownictwem. Jej poczynania śledzi się z przyjemnością, a pierwszoosobowa narracja dodatkowo zacieśnia więzi bohaterki z czytelnikami.

Zatrute ciasteczko to kryminalna historia, mocno osadzona w brytyjskich realiach. Inteligentna, nierzadko humorystyczna, ironiczna, nasycona sarkazmem. Jej lektura sprawi frajdę tak młodzieży, jak i dorosłym.

Alan Bradley
Flawia de Luce. Zatrute ciasteczko
przeł. Jędrzej Polak
Wyd. Vesper
2010
368 stron