[13] Wakacje 2014: Barcelona Sagrada Familia na bis, czyli zaglądamy do środka

Podczas pierwszego pobytu w Barcelonie mijaliśmy ją w dzień, przystawaliśmy pod nią nocą, raz nawet trafiliśmy do krypty katedry, gdzie mogliśmy wysłuchać koncertu chóru z Bordeaux. Budżet nie przewidywał zwiedzania wnętrz, ale wiedziałam, że prędzej czy później po prostu muszę zajrzeć do środka. W końcu to Sagrada Familia, wizytówka Barcelony, dzieło niesamowite, choć wciąż niedokończone.

Okazja nadarzyła się rok później. Cieszyłam się jak dziecko, bo przecież trudno nie skakać z radości, gdy spełnia się kolejne marzenie. No i szalenie byłam ciekawa, czy wnętrza spodobają mi się równie mocno jak fasada.

Obawiałam się, że się zawiodę, ale niepotrzebnie. Wnętrza zrobiły na mnie duże wrażenie. Na dodatek, mimo tłumu turystów, w świątyni wcale tego tak bardzo nie odczułam. A może po prostu tak bardzo się zapatrzyłam, że inni zupełnie mi nie przeszkadzali. Nie bez znaczenia była także sącząca się z głośników muzyka.

Nie będę Was zanudzać opisami architektonicznych detali, zresztą ekspert ze mnie żaden. Wiem tylko, że mam nadzieję dożyć końca budowy (co, biorąc pod uwagę tempo pracy, nie jest wcale takie pewne) i liczę, że będę miała okazję raz jeszcze zobaczyć świątynię, tym razem w pełnej okazałości. Jednak już teraz prezentuje się wspaniale. Te światła i cienie, te detale, ten rozmach... Coś wspaniałego.

Podobno najlepiej zwiedzać Sagradę późnym popołudniem, gdy słońce jest niżej, a światło tańczy na posadzce. My byliśmy nieco wcześniej, ale i tak było pięknie.

Musicie mi wybaczyć tak dużą liczbę zdjęć. Jak zwykle miałam problem z wyborem. Bazylikę zwiedzałam z wysoko zadartą głową, starając się wyłowić jak najwięcej szczegółów. No i oczywiście zrobiłam całą masę fotografii. Tylko spójrzcie, jak to wszystko jest przemyślane. Kolumny przypominające drzewa, strop zdający się parasolem z liści... 

Tak właśnie spaceruje się po Sagradzie. Z głową zadartą wysoko.

Pod nogi także warto spojrzeć.

Oprócz samej świątyni można zwiedzić budynek, który Gaudi przewidział jako tymczasową szkołę dla dzieci robotników zatrudnionych przy budowie Bazyliki. 

Wyobrażam sobie Gaudiego, który przy świetle tej lampki pochyla się nad kolejnym szkicem...

Na moment przeniosłam się do lat szkolnych. Jak widać, bez entuzjazmu. Czemu ten dzwonek jeszcze nie dzwoni?!

U Gaudiego każdy detal ma znaczenie. Niestety na własne oczy nie widziałam jak dach szkoły wygląda z góry, ale już wewnątrz prezentował się ciekawie. Dwa poniższe zdjęcia ukazują to samo pomieszczenie, po przeciwnych jego stronach.

To jeszcze nie koniec zwiedzania.

Warto zajrzeć do muzeum znajdującego się w jednej z krypt. Tu można zobaczyć jak powstawała Sagrada Familia. Są zdjęcia, ryciny, skalowane modele poszczególnych elementów tworzących świątynię, przez szybkę można zajrzeć także do warsztatu. W niewielkiej sali kinowej na turystów czeka film o najbardziej znanym dziele Gaudiego. 

w muzeum można także przyjrzeć się innym dziełom Gaudiego

Jeszcze tylko zakup pamiątek i można lecieć dalej.

Bilety wstępu do Bazyliki warto kupić przez internet. Kolejki do świątyni są ogromne, a kupując wejściówkę na miejscu, trzeba się także liczyć z tym, że np. kupiona o godzinie 10, będzie nas upoważniała do wejścia np. o godzinie 13:30, a to znacznie utrudnia organizację czasu.

***

fotorelacje z poprzednich podróży

[1] Wakacje 2014: Besalú

[2] Wakacje 2014: Girona cz. 1 - nowe miasto

[3] Wakacje 2014: Girona cz. 2 - stare miasto

[4] Wakacje 2014: Girona cz. 3 - Muzeum Kina

[5] Wakacje 2014: Figueres

[6] Wakacje 2014: Cadaqués

[7] Wakacje 2014: Port Lligat

[8] Wakacje 2014: Barcelona (Park Labirynt)

[9] Wakacje 2014: Barcelona (L'Aquarium)

[10] Wakacje 2014: Barcelona (Cień wiatru, Tibidabo i Niebieski Tramwaj)

[11] Wakacje 2014: Barcelona (Perdralbes, papużki-złodziejki, paradal olbrzymów i kot z Raval)

[12] Wakacje 2014: Barcelona (Średniowieczne krużganki, Stare Miasto i cudowna La Basilica Galeria)