Barcelona [4] Śladami Gaudiego: Palau Guell, Casa Batlló, Casa Milà

Od początku było wiadomo, że są w Barcelonie takie miejsca, których za nic w świecie nie możemy ominąć. Twórczy umysł Antoniego Gaudiego intrygował mnie od dawna, ogromnie chciałam na własne oczy zobaczyć jego projekty, do tej pory podziwiane jedynie na zdjęciach. O dziwo, nie o bazylikę Sagrada Familia mi chodziło, a o rzadziej występujące na pocztówkach budynki. 

Najpierw, wędrując po nabrzeżu, odszukaliśmy stojący nieco na uboczu Palau Guell. Ten dziewiętnastowieczny budynek jest bogato zdobiony. Nawet kominy i otwory wentylacyjne nabrały dekoracyjnego wyglądu. 

(kliknij na zdjęcie, aby je powiększyć)

Drzwi do budynku zostały wykute w kamieniu. Ogromne wrażenia robią detale zdobiące fasadę, żelazne "koronki" czy znajdujący się na froncie herb Katalonii.

Palau Guell robił wrażenie, ale to nie on był moim numerem jeden na liście projektów katalońskiego architekta. Tam znajdował się Casa Batlló.

Na żywo, po raz pierwszy raz tę wspaniałą kamienicę ujrzałam przypadkiem. Ot, postanowiliśmy podjechać metrem o jedną stację dalej niż zwykle, żeby dla odmiany inną drogą wracać do hostalu. Wyobraźcie sobie moją minę, gdy wyłoniwszy się z podziemi stanęłam na wprost skąpanego w półmroku Casa Batlló. Tego dnia na zwiedzanie było już za późno, ale nie miałam wątpliwości, że wrócimy tam już niedługo, staniemy w sporej kolejce i z biletami w rękach ruszymy do zaczarowanego świata Gaudiego, geniusza z niesamowitą wyobraźnią.

Jeśli miałam jakiekolwiek wątpliwości co do tego, czy warto zwiedzić Casa Batlló, rozwiały się one błyskawicznie. Gdy mąż stanął w długiej, acz szybko poruszającej się kolejce, ja spacerowałam po okolicy, oglądając okoliczne budynki.

Sąsiadujący z budynkiem Gaudiego Casa Amattler oraz znajdujący się nieopodal Casa Lleó Morera są własnością prywatną. W pierwszym z budynków można zwiedzić parter, drugi jest niedostępny dla turystów. Casa Batllo, Casa Amattler i Casa Lleó Morera należą do Illa de la Discòrdia (Kwartału Niezgody). Trzy modernistyczne budynki, zaprojektowane przez trzech różnych architektów, wyróżniają się na tle sąsiednich budynków oraz znacznie różnią się od siebie.

W końcu wyposażeni w anglojęzyczne audioprzewodniki (polskich oczywiście nie było) ruszyliśmy na podbój wnętrz Casa Batlló.

Sam budynek powstał w 1877 roku, ale w latach 1904-1906 został przebudowany według projektu Gaudiego. Architekt dodał piąte piętro, rozbudował klatkę schodową i całkowicie zmienił wygląd fasady.

Gaudi okazał się mistrzem detali. Nic w budynku nie jest dziełem przypadku. Im bardziej przyglądałam się wnętrzom, tym większy zachwyt mnie ogarniał. Projektując budynki, Gaudi inspirował się motywami zaczerpniętymi z przyrody, podwodnym światem. Nietrudno zauważyć, że budowla jest niemal pozbawiona kątów prostych. Katalończyk uzasadniał to tym, że i w przyrodzie linie proste nie są czymś naturalnym. Na uwagę zwraca sufit w jadalni, którego wypukłości inspirowane były kształtem... kobiecych piersi (jest też druga teoria, sugerująca związek wyglądu sufitu z naciekami na skałach, ale ta pierwsza bardziej do mnie przemawia).

Dużą rolę w projektach katalońskiego architekta odgrywało światło. Stąd ogromne okna, lustra, kolorowe szyby, niewielkie okienka w suficie, doprowadzające światło także od góry.

Klatka schodowa, którą wspinamy się na wyższe piętra, wyłożona jest niebieską mozaiką. Im wyżej, tym ciemniejsze, bardziej intensywne są płytki. Wrażenie niesamowite.

Wsłuchani w głos audioprzewodnika wędrujemy ku górze. Z każdym kolejnym krokiem, jestem coraz bardziej pewna, że Gaudi to geniusz. Gdyby żył, zostałby projektantem mojego wymarzonego domu, który po wizycie w Casa Batlló, nagle przestał przypominać drewnianą chatkę krytą brązową dachówką.

Docieramy na skąpane w słońcu patio. Jest gorąco i kolorowo. Słońce odbija się w barwnej mozaice. 

Pstrykamy kilka zdjęć i wspinamy się dalej, na dach ozdobiony fantazyjnymi kominami. Także i tu poszczególne elementy wyłożone są kolorową mozaiką. Casa Batlló zwieńcza dach w kształcie smoka, okrągła, biała wieża symbolizuje włócznie św. Jerzego, przebijającą potężnego gada.

Zwiedzając budynek, trafiamy do sali, w której oglądamy Przebudzenie Casa Batlló, audiowizualny spektakl, mini wydanie widowiska, które miało miejsce w Barcelonie w ubiegłym roku. Na youtube dostępne jest nagranie spektaklu światła i koloru, rozgrywającego się na fasadzie budynku w technice mapping 3D z 2012 roku. Całość robi wrażenie, nawet nie potrafię sobie wyobrazić, jak fantastycznie wyglądało to w rzeczywistości.

Zmierzając w kierunku wyjścia, zaglądamy jeszcze do sklepu z pamiątkami, gdzie kuszą mnie kiczowate pamiątki, kolorowe albumy, mozaikowe drobiazgi. Wychodzę stamtąd ściskając w dłoni jedynie zakładkę. I jestem z siebie dumna.

W końcu wychodzimy na zewnątrz. Raz jeszcze oglądamy się za siebie. W świetle dnia, balkony w kształcie czaszek nie wyglądają tak złowieszczo. Właściwie w tej chwili, przypominają one bardziej karnawałowe maski niż czerepy ofiar pożartych przez smoka. I tylko kolumny wciąż wyglądają jak kości.

Nocą Casa Batlló wygląda nieco bardziej złowieszczo. Faktycznie, dostrzegam wyraźnie kości, czaszki, łuszczącą się skórę.

Póki co, jest jednak środek dnia, a na nas czekają kolejne atrakcje. Ruszamy w stronę kolejnego budynku zaprojektowanego przez Gaudiego - Casa Milà. Po drodze, mój obiektyw natrafił na kłąb drutu wieńczący jakiś budynek. Później okazało się, że tym budynkiem jest dom Fundacji Antonio Tapies, a to co uznałam za chaotycznie poplątany drut, okazało się rzeźbą zatytułowaną Chmura i krzesło.

Budowa Casa Milà  (inna nazwa to La Pedrera) rozpoczęła się w tym roku, w którym skończyła się przebudowa Casa Batlló. Fasada budynku przypomina wzburzone morze, żelazne okucia balkonów - splątane wodorosty, a fantazyjne kominy - unoszący się dym.

Jeszcze przez chwilę stoimy przyglądając się fasadzie Casa Milà. Pod stopami mamy kolejny projekt Gaudiego. Uwieczniam go na zdjęciu i ruszamy dalej, by w końcu zobaczyć najbardziej charakterystyczną barcelońską budowlę.

Zobacz także:

Barcelona - La Rambla i nabrzeże

Barcelona - La Boqueria i Barri Gòtic
Barcelona - wzgórze Montjuic