Podróż z... literaturą podróżniczą

Lubicie literaturę podróżniczą? Ja bardzo! Choć ostatnio czytam jej nieco mniej (ach, ta fascynacja kryminałem i obyczajówki machające okładkami, celem odciągnięcia uwagi od innych gatunków), to na pewno nie o niej nie zapomnę i raz na jakiś czas ruszę w podróż z bohaterami kolejnych reportaży.

Zbliża się sezon urlopowy i pewnie raczej pakujecie własne walizki niż myślicie o śledzeniu cudzych wojaży, ale nim upragniony urlop nadejdzie lub już po powrocie, gdy trudno odnaleźć się w starej rzeczywistości, literatura podróżnicza może pomóc w przedłużeniu wakacji. Bywa i tak, że zamiast upragnionych wczasów, czeka nas remont mieszkania, przeprowadzka, albo inne przyjemności tego typu. Książka o podróżach podróży nie zastąpi, ale pozwoli przetrwać te chwile, w których chciałoby się cieszyć życiem turysty, a życie tego nie umożliwia.

Na rynku jest sporo książek tego typu. Mam kilka swoich ulubionych i te właśnie chciałabym Wam polecić.

Wojciecha Cejrowskiego chyba nikomu przedstawiać nie trzeba. Jedni go uwielbiają, inni najchętniej utopiliby go w tykwie yerba mate. Warto odłożyć na bok uprzedzenia i sięgnąć po książki podróżnika. Napisane są lekko i z humorem. Już niedługo (14 lipca) pojawi się Wyspa na prerii, długo wyczekiwana (przynajmniej przeze mnie) relacja z podróży, tym razem nie po Amazonii, a... Dzikim Zachodzie.

Anna i Krzysztof Kobusowie są dziennikarzami-podróżnikami, którzy od innych sobie podobnych różnią się tym, że wędrują ze swoimi dziećmi. W Namibii byli, gdy Staś miał dwa latka, a Michaś trzy i pół. Relację z wyprawy opisali w książce Namibia: 9000 km afrykańskiej przygody. Ich opowieści są pełne zdjęć, humoru, pomysłów na to, czym zająć dzieci w trasie i prawdziwej pasji.

---> Egipt

---> spotkanie autorskie z Anną i Krzysztofem Kobusami 

Martyna Wojciechowska to kolejne gorące, podróżnicze nazwisko. Pisze z pasją o górach, rajdzie Dakar, licznych wyprawach, a przede wszystkim o kobietach. Cykl Kobieta na krańcu świata cieszy się dużym zainteresowaniem widzów i czytelników.

---> Japonia (Tokio)

---> Kambodża i Wenezuela

---> Przesunąć horyzont

---> Automaniaczka. Od rometa do rajdu Dakar

Bolesław A. Uryn od kilkunastu (a może i dłużej?) lat jeździ do Mongolii. Pisze ogromnie ciekawie, a jego Mongolia. Wyprawy w tajgę i step dostarczyła mi naprawdę niesamowitych wrażeń. Ciekawy tekst, pasja, której nie da się w nim przeoczyć i przepiękne zdjęcia - czego więcej potrzeba, by dać się zaczarować?

Magdalena Nitkiewicz i Paweł Opaska potrzebowali dwóch tomów, by opowiedzieć o swych wojażach. Kulę ziemską postanowili okrążyć na dwóch (w sumie czterech) kółkach, a relację z tej niesamowitej podróży znajdziecie w Przez świat na rowerach w dwa lata. 

Kolejna książka pełna pasji, pięknych zdjęć i ogromnej dawki humoru to Dalej od Buenos. Stefan Czerniecki ma w sobie ogromne pokłady energii, pisze barwnie, a czytelnikowi paszcza się rozciąga w szerokim uśmiechu. Sam autor uśmiech ma identycznie szeroki. Na żywo jest dokładnie taki sam jak w literaturze - pełen zapału i radości ze spełnianych marzeń. Właściwy człowiek na właściwym miejscu.

Książka Prowadził nas los Kingi Choszcz i Chopina była pierwszą przeczytaną przeze mnie relacją z podróży dookoła świata. Ale nie tylko dlatego mam do tej książki słabość. Ich reportaż z wyprawy jest pełen niesamowitej energii, entuzjazmu i ciekawości świata.

Rafał Gawęda i Marcin Tyszecki opowiadają o swojej podróży po Azji. Panowie ruszyli na wyprawę bez większego planu. Przemieszczali się dość spontanicznie, chętnie bratali się z miejscową ludnością, poznawali ich zwyczaje, próbowali lokalnej kuchni i po prostu cieszyli się życiem podróżników. Całość napisana jest lekko i z humorem. Ogromnie żałuję, że przeczytałam tę książkę przed powstaniem bloga, ale jeszcze pewnie do niej wrócę. Choćby po to, by Wam ją opisać.

Sonia i Alexande Poussin ruszyli pieszo przez Afrykę. Wyprawę rozpoczęli na Przylądku Dobrej Nadziei, a skończyli u brzegów izraelskiego Jeziora Tyberiadzkiego. Dwutomowa relacja Afryka Trek jest opowieścią o tej właśnie podróży. Wyłania się z niej niesamowicie ciekawy obraz kontynentu, a mój podziw dla odwagi i determinacji tej pary, rósł ze strony na stronę.

Mimo swej ogromnej popularności Beata Pawlikowska nie należy do moich ulubionych pisarek-podróżniczek. Przeszkadza mi jej skłonność do filozofowania, dziwnych metafor i historii z pogranicza jawy i snu. Niemniej jednak trudno nie docenić jej wkładu w literaturę podróżniczą, a wśród jej licznie wydawanych książek znajduje się kilka wartych uwagi.

---> Blondynka na tropie tajemnic
---> Blondynka w Australii
---> Blondynka w zaginionych światach

Dariusz Rosiak w świetnej książce Żar. Oddech Afryki pisze o tym, co dręczy kontynent afrykański. Nie jest to publikacja typowo podróżnicza, bardziej reportaż, w którym autor stara się napisać o krajach, w których był, zwracając uwagę na ich największe problemy i najbardziej charakterystyczne cechy. Mimo, iż ta książka różni się od pozostałych z tego zestawienia, po prostu musiałam o niej wspomnieć. Naprawdę warto ją przeczytać.

Niepozorna okładka, ale jakże ciekawa treść! Może (morze) wróci jest relacją z podróży do Uzbekistanu, raczej niezbyt modnego kierunku turystycznych wypraw. Bartek Sabela na własne oczy chciał zobaczyć znikające Jezioro Aralskie, a przy okazji napisał kawał dobrego reportażu o dość mało znanym kraju.

---> spotkanie autorskie z Bartkiem Sabelą

Można pisać o literaturze podróżniczej, nie wspominając o Arkadym Fiedlerze i Tonym Haliku? Nie można! I znów żałuję, że ich książki czytałam przed powstaniem bloga i nie mogę Wam wrzucić linków do pełnych entuzjazmu recenzji. Musicie mi wierzyć na słowo, że ich relacje warte są każdej spędzonej na lekturze minuty.

***

Nie wspomniałam o kilku innych, wartych przeczytania książkach. O Zielonym piekle, Byle dalej. W 888 dni dookoła świata, reportażach Piotra Kraśki, a jeśli brać pod uwagę typowe reportaże, to połowę dzisiejszej notki powinnam poświęcić Ryszardowi Kapuścińskiemu. Nie ma w tym zestawieniu Jacka Pałkiewicza, zabrakło miejsca na Himalaje Michaela Palina oraz świetny Odchodzący świat: Tropem kultur indiańskich i świata przyrody Ameryki Południowej Borysa Malkina. 

Gdybym zastanowiła się chwilę dłużej, na pewno dopisałabym jeszcze wiele tytułów. Tymczasem czekają na mnie m.in. Samsara Tomasza Michniewicza, trzecia część Kobiety na krańcu świata Martyny Wojciechowskiej, Lalki w ogniu Pauliny Wilk... 

A już niedługo wspomniana premiera najnowszej książki Wojciecha Cejrowskiego Wyspa na prerii oraz tego oto cudeńka:

Katarzyna Wolnik-Vera zaprasza do stolicy Katalonii już od 16 lipca. I jak się pewnie domyślacie, zamierzam Przystanek Barcelona przeczytać tak szybko, jak się da.

A teraz Moi Drodzy, Wasze pięć minut. Jakie podróżnicze tytuły polecacie?