AnnRK: Myśli i słowa wiatrem niesione: Eva García Sáenz de Urturi "Rytuały wody"

środa, 20 listopada 2019

Eva García Sáenz de Urturi "Rytuały wody"

Trylogia białego miasta, tom 2

Oto drugi etap podróży do Kraj Basków wraz z profilerem Ayali i pozostałymi bohaterami Trylogii białego miasta Evy García Sáenz de Urturi. Czekałam na Rytuały wody niecierpliwie, bo lektura pierwszego tomu, Ciszy białego miasta dostarczyła mi wielu, nie tylko kryminalnych emocji. Jednocześnie bałam się rozczarowania. Poprzeczka stała wysoko.

**Czy Rytuały wody są tak dobre jak Cisza białego miasta?**

Nie wgryzłam się w tę historię od razu i zażarcie. Początek zdawał się płynąć w rytmie slow, niby coś się dzieje, ale nurt nie jest burzliwy. Czyżby miało mnie spotkać gorzkie rozczarowanie?

Na szczęście nie!

Choć Rytuały wody nie mają ekscytującej świeżości Ciszy białego miasta, to wciąż oferują to, co tak mnie zafascynowało w prozie Evy García Sáenz de Urturi przy pierwszym moim z nią spotkaniu. Mamy tu nie tylko ciekawą intrygę kryminalną, która ze strony na stronę coraz mocniej podwyższa ciśnienie, ale i ciekawych bohaterów, a przede wszystkim - świetnie opisaną przestrzeń, w której rozgrywają się zdarzenia. Przestrzeń rozpisaną nie tylko w sposób pozwalający zakotwiczyć fabułę w rzeczywistych miejscach, ale też poczuć klimat, zanurzyć się w teraźniejszości, ale i przeszłości, zderzyć ze współczesnymi problemami mieszkańców, ale i kulturą tworzoną przez lata.

Morderstwo ciężarnej celtyckim rytuałem?

Znów mamy do czynienia z seryjnym mordercą, a kolejne paskudne zdarzenia zdają się koncentrować wokół naszego głównego bohatera, specjalisty od profilowania kryminalnego. Unai López de Ayali znał pierwszą z ofiar, co można uznać za przypadek, ale... Pozwólcie, że więcej nie zdradzę.

Śmierć kobiety, której ciało znalezione w górach, zdaje się mieć charakter rytualny, przywodzący na myśl obrządek celtycki. Fakt, że denatka spodziewała się dziecka czyni ten akt jeszcze bardziej przerażającym. Co, jeśli na celowniku mordercy znalazły się przyszłe matki? Strach pomyśleć, jaką panikę wywołałaby ta wiadomość wśród mieszkańców baskijskiej Vitorii, którzy wciąż jeszcze nie ochłonęli po niedawnym dramacie.

Śledztwo jest tajne, a nasz Unai, po wspomnianym dramacie cierpiący na Afazję Broki (w wielkim skrócie: dopadła go niezdolność do mówienia) bierze w nim udział, choć z różnych względów nie powinien. Zaburzenie mowy utrudnia mu komunikację, problemy prywatne męczą, wspomnienia z denatką w roli głównej nie dają spokoju. To wszystko sprawia, że lekko nie będzie. A z czasem będzie jeszcze gorzej...

Trylogia białego miasta - baskijski łańcuch przemocy

W Rytuałach wody Eva García Sáenz de Urturi snuje ciekawą intrygę i podnosi ciśnienie tym mocniej, im bliżej do finału. Z powodzeniem łączy elementy kulturowe i historyczne ze współczesnymi możliwościami jakie dają nowoczesne technologie. W jednej powieści znajdzie się miejsce i dla miłośników celtyckich rytuałów i hakerskich sztuczek. Za tło robi Baskonia z malowniczością i indywidualnością wykorzystywanymi do celów kryminalnych.

Na pierwszym planie bohaterowie z jednej strony uwikłani w problemy wyłaniające się z szarej codzienności, pełni zwyczajnych nadziei i pragnień, z drugiej niosących na barkach także nieco bardziej egzotyczny bagaż kłopotów, jak afazja czy morderca na karku. Nie brak tu problemów, kłamstw i sekretów. Atmosfera jest gęsta, plener atrakcyjny, morderca zdeterminowany.

Jak wiele ogniw będzie miał łańcuch przemocy ciągnący się przez Vitorię i okolicę?

Sprawdźcie.