W. Bruce Cameron "Był sobie pies" [RECENZJA]

Premiera: 15 lutego

Powieścią zainteresowałam się ze względu na film. Pomyślałam sobie, że przed seansem warto się z nią zapoznać. Później zrobiła się afera związana z niewłaściwym traktowaniem psiego bohatera na planie i trochę mi się odechciało wyprawy do kina. Chęć przeczytania powieści Był sobie pies na szczęście pozostała. 

Dlaczego na szczęście? Bo to jedna z tych historii, które pozwalają oderwać się od codzienności. Ciepłych, czytanych z uśmiechem, a czasem także z wzruszeniem.

Tyle ciepła w jednej książce

Czy może istnieć więcej niż jeden sens życia psa?*

Naszym narratorem będzie... pies. W. Bruce Cameron postanowił oddać głos nie człowiekowi, a jego czworonożnemu przyjacielowi. Z psiej perspektywy spojrzymy i na żywot zwierzęcy, i na ludzki. A konkretnie na wspaniałą miłość pomiędzy labradorem Baileyem i Ethanem, chłopcem, który pokochał psiaka całym sercem.

Psia interpretacja rzeczywistości jest rozbrajająca i udała się amerykańskiemu pisarzowi pierwszorzędnie. Nie sposób nie uśmiechać się w czasie lektury, nie sposób nie wzruszyć. Tak bardzo potrzebowałam takiej lektury jako odskoczni od kryminałów i od szarej codzienności. Tej z bezwzględnym budzikiem, zimnem za oknem, mniejszymi i większymi bolączkami, które dają o sobie znać z irytującą częstotliwością.

Psim okiem na rzeczywistość

Towarzyszymy Baileyowi od pierwszych chwil jego życia, harców z rodzeństwem, rozstania z mamą. Nasz bohater poznaje świat wokół siebie. Uczy się podejmowania własnych decyzji, próbuje odkryć jaka jest jego rola. Zrozumienie tego ostatniego zajmie mu sporo czasu, ale gdy już to odkryje, będzie najszczęśliwszym czworonogiem na świecie.

Bałam się, że ta książka okaże się dla mnie zbyt naiwna, sentymentalna, cukierkowa. Nic z tych rzeczy. Gdy już przyzwyczaiłam się do nietypowego narratora, z czułością obserwowałam jego zmagania z rzeczywistością, a zwłaszcza próby nawiązania porozumienia z ludźmi, dopasowania się do ich oczekiwań, a jednocześnie zaspokojenie własnych pragnień. Bailey rozbrajał mnie na każdym kroku, czy to wykazując się odwagą w obronie bliskich osób czy zachowaniami typowymi dla małych, głupiutkich szczeniaczków. Świat widziany jego oczyma to świat jednocześnie dobrze nam znany, a jakże inny. Po tej lekturze właściciele szczekających czworonogów może inaczej spojrzą na rozpacz psa wyrzucanego na noc do garażu czy jego harce w ogródku warzywnym.

Zwykła opowieść snuta z niezwykłej perspektywy

Bailey ocenia świat w sposób prosty i taka też jest narracja. Prosta, pełna emocji i zawierająca sporą dawkę humoru. Zabawnych scen tu nie brakuje. Wystarczy sobie wyobrazić kolejne harce psiaka, a już na twarzy pojawia się uśmiech. Był sobie pies jest cudną lekturą na pochmurne dni i nie ważne, czy mamy tu na myśli aurę czy burze w życiu. W obu przypadkach sprawdzi się doskonale.

Umieszczając psiego bohatera w zwykłej rodzinie, W. Bruce Cameron sprawił, że ta historia jeszcze mocniej zapada w serce. Pełno w niej cudnych momentów, zabawnych scen i czarujących chwil, ale i gorzkich pigułek. Rozstań, kłótni, tęsknot, małych i dużych dramatów. To nie jest historia tego typu, które wkłada się między bajki. Przeciwnie. Może przydarzyć się każdemu i przydarza wielu. Tylko zwykle takie opowieści snuje nasz gatunek, a psiaki radośnie merdają ogonkami i możemy jedynie zgadywać, jaki jest ich stosunek do kolejnych zdarzeń. Dzięki powieści Camerona możemy z zupełnie innej perspektywy spojrzeć na zakochaną młodzież czy wakacyjny wyjazd do dziadków.

Piękna opowieść o tym co ważne

Był sobie pies to ciepła, urocza i zabawna opowieść o sile przyjaźni pomiędzy psem a człowiekiem. O przywiązaniu czworonogów do swych właścicieli, o tym, że stają się one częścią rodziny, że razem z nimi dzielą smutki i radości. Zgrabnie napisana, grająca na emocjach. Nie udaje wielkiej literatury, ale stworzona jest z wielkim sercem i poczuciem humoru.

To prosta historia, która trafia prosto do celu. Serc czytelników. Zwłaszcza tych, którzy wiedzą jak mocna więź może łączyć człowieka i jego czworonożnego pupila. To także opowieść o radości życia, o małych szczęściach i wielkich emocjach. O tym, co w życiu ważne. Przyjaźni, lojalności, miłości, szacunku. I o tym, że czworonogi w naszym życiu odgrywają czasami większą rolę, niż mogłoby nam się wydawać.

W. Bruce Cameron
Był sobie pies
Wydawnictwo Kobiece
2016
392 strony

***

Książkę polecam

miłośnikom psów

właścicielom szczekającym czworonogom i innych zwierzaków też

szukającym lekkiej lektury dodającej otuchy

wrażliwcom

miłośnikom ciepłych historii pełnych emocji

chcącym spojrzeć na świat i ludzi oczami psa

szukającym wzruszeń

***

* W Bruce Cameron, Był sobie pies, przeł. Edyta Świerczyńska, Wyd. Wydawnictwo Kobiece, 2017, s. 223.

***