O Targach na gorąco

W wielkim skrócie, bo padam z nóg, północ dawno już minęła, a urlop kończy się nieubłaganie. Jutro (a właściwie dziś) zaczyna się szaroburość codzienna, której oczywiście nie zamierzam się poddać, ale też trudno mi jej nie zauważyć. 

Wspaniałe były tegoroczne Targi Książki w Krakowie. Udało mi się zaspać i nie zdążyć pobiec po autograf Lisy See. Kupić książki, których zakupu nie planowałam (bo Remigiusz Grzela tak ciekawie opowiadał o swojej najnowszej opowieści) i nie kupić tych, które teoretycznie w planach były (w międzyczasie wyparował entuzjazm). Nie zdążyć zrobić kilku zdjęć, zrezygnować ze stania w kolejce po niektóre autografy (całe szczęście, że Olga Tokarczuk będzie niedługo w Poznaniu). Zgubić wejściówkę (znalazł ją mój mąż, dzięki czemu sam wszedł za free - cwaniak), rozpiskę z planami targowymi i siebie kilka razy. Zdobyć autograf nieuchwytnego Kiśla z Kłulika. Zapomnieć o kilku spotkaniach, przeoczyć zmiany w harmonogramie, nie poznać Krzysztofa Spadło. Wybrać na spotkanie z katalońskim pisarzem i nie zabrać słuchawek (wydało się przy okazji, że z kondycją kiepsko - bieg przez płotki tfu! tzn. schodki był iście zadyszkotwórczy). Pstryknąć zdjęcia nieplanowane, przeprowadzić rozmowy zabawne, zaskakujące, inspirujące, błahe i całkiem serio. Zjeść pierogi ze szpinakiem i wypalić sobie gardło śliwowicą. Zrobić z siebie pajaca kilka razy, ale niezamierzenie i z nadzieją, że będzie mi to zapomniane.

W większej hali więcej miejsca było głównie w piątek. W sobotę i niedzielę powrócił stary dobry ścisk. Kolejki do co bardziej popularnych autorów wiły się między stoiskami. Te do Jaume Cabré i C.J. Daugherty chyba nie miały końca. O tym komu udało mi się skraść kilka minut na fotki i autografy, opowiem Wam w najbliższym czasie. Teraz zdradzę tylko, że szalenie mnie ucieszyła możliwość wysłuchania Jaume Cabré i Remigiusza Grzeli oraz krótkie rozmowy z Marcinem Wrońskim i Markiem Krajewskim. Wreszcie poznałam Remigiusza Mroza i pewną psychofankę Leitnera (postaci z cyklu Parabellum), która na Targi przybyła w płaszczu w jednorożce, a swoją energią mogłaby obdzielić stado takich rogatych koni i jeszcze dla poczciwej naszej szkapy by zostało. Mnóstwo radości przynosiły niespodziewane spotkania między stoiskami. Z Pawłem Pollakiem, któremu obiecuję poprawę, z Ewą Bauer co ma śliczne kolczyki, z Renatą Kosin, której serdecznie dziękuję za książkę. I z blogerami, rzecz jasna, bo tych na Targach oczywiście nie brakowało. Powiem więcej - trudno było na jakiegoś nie wpaść, czy to przemykającego solo, czy to poruszającego się w stadzie ściskającym baloniki. 

Największym zastrzykiem pozytywnej energii okazało się właśnie sobotnie spotkanie z blogerami. Tego to już się naprawdę nie da opisać. Zdjęcia, rozmowy, wygłupy, losowanie książek, dyskusje o literaturze, różowych pokojach i o tym dlaczego pewien blogerski duet lubię tylko czasami (wcale nie dlatego, że oni ZAWSZE dotrą tam, gdzie ja się spóźnię i ZAWSZE zdobędą autograf od tych, których sama przeoczę). Udało mi się uściskać kilku blogerów znanych mi nieco wcześniej, poznać kilku nowych, dopasować twarze do nicków, a po wszystkim żałować, że to wszystko trwało tak krótko.

Więcej na temat Targów, jak się nieco ogarnę.