Dziesięć książek idealnych na wakacje

Takich list pojawia się teraz sporo. Pomyślałam, że podzielę się z Wami własnymi typami. Może akurat wśród poniższych propozycji znajdziecie coś, co chętnie dorzucicie do torby spakowanej na wakacyjne wojaże? Wszystkie książki to tegoroczne premiery, każda warta uwagi.

Jaume Cabré Jaśnie pan

Jaśnie pan to jednak coś dużo więcej niż kryminał. Autor przenosi czytelników do Barcelony z 1799 roku, charakteryzuje czasy i miejsca, oprowadza po salonach i mieszczańskich zakątkach, wrzuca w świat namiętności, wyrachowania, intryg, walki o władzę, korupcji.

RECENZJA: Śpiewająca żabojadka z odciętą dekapitacją

Santiago Pajares Książka, której nie ma

Gdybym mogła wniknąć w jeden z powieściowych światów, byłby to ten stworzony przez hiszpańskiego pisarza Santiago Pajaresa. I chyba nie chciałabym stamtąd zbyt szybko uciekać. Pajares swym literackim debiutem mnie zaczarował, rozkochał w swojej powieści. Tak pięknie połączył zwyczajność z niezwykłą historią, tak zgrabnie splótł losy bohaterów, opowiedział o ich problemach i rozterkach, coś odebrał, ale w zamian dał o wiele więcej.

RECENZJA: W literackim raju

Jonas Jonasson Analfabetka, która potrafiła liczyć

Humor to bez wątpienia ogromny atut tej książki i występuje w każdej możliwej postaci, od słownego po sytuacyjny. Celne riposty, błyskotliwe pointy, absurdalne sceny, bohaterowie charakterystyczni, zwykle opętani jakąś manią powodującą szereg komediowych sytuacji - oto recepta Jonassona na rozrywkową powieść. Dodatkową atrakcją jest zabieg wplecenia w fikcję postaci rzeczywistych (jak choćby kolejni monarchowie Szwecji czy premier Reinfeldt), autor serwuje więc historie prawdziwe, historie naciągane, a całość tworzy historie szalone, dynamiczne i nieprzewidywalne. Pod humorystyczną warstwą mieści się jednak odrobina goryczy i krytyki społecznej, a określenie satyra polityczna samo ciśnie się na usta.

RECENZJA: Bombowa historia

Remigiusz Mróz Kasacja

Pisarz udowadnia, że obok wbijających się w pamięć postaci, umiejętność utrzymania uwagi czytelnika i wywindowania napięcia na wysoki poziom, są wspólnym mianownikiem jego twórczości. Do atutów Kasacji należy dopisać ciekawe realia i umiejętność poruszania się po świecie prawników. (...) Wystarczy kilka stron Prologu i już wiadomo, że sporo się tu wydarzy. Scena goni scenę, riposta ripostę i aż żal, że całość tak szybko się połyka.

RECENZJA: Winny jak ocet

Norman Lewis Głosy starego morza

Reportaż Normana Lewisa to podróż nostalgiczna, sentymentalna, miejscami ogromnie poetycka. To obrazki z czasów minionych, utraconych bezpowrotnie. Z miejsc, które obecnie w niczym nie przypominają tych, które reporter opisywał pół wieku temu. Różnice widać już na przykładzie opisywanych trzech lat, rozciągających się od nieskażonej nowoczesnością rzeczywistości ludzi uzależnionych od kaprysów morza, przez drobne zmiany w postaci pierwszej większej inwestycji jaką był hotel, po zatrudnienie w branży hotelarsko-gastronomicznej byłych rybaków i ich żon.

RECENZJA: Hiszpania, której już nie ma

Margareta Strömstedt Astrid Lindgren. Opowieść o życiu i twórczości

Astrid Lindgren. Opowieść o życiu i twórczości to przepiękna opowieść przeplatana zdjęciami oraz cytatami z książek, wypowiedzi i listów. Wspaniale wydana cieszy oczy wyglądem, treścią raduje serce. Jest taka jak twórczość jej bohaterki - pełna humoru, ale i niepozbawiona smutków oraz tęsknot. Czasami wywołuje śmiech, niekiedy melancholię. Przy okazji przenosi do czasów dzieciństwa, do tych chwil, gdy na podwórko wybiegały dzieciaki z sąsiednich domów, a kreatywność w wymyślaniu zabaw i psot zdawała się nie mieć granic.

RECENZJA: Dzieciństwo pełne inspiracji

Małgorzata Warda Najpiękniejsza na niebie

Historia zawarta w powieści Najpiękniejsza na niebie nasycona jest emocjami. Poruszając temat niełatwy, a przy tym delikatny i swym dramatyzmem chwytający za serce, autorce udało się uniknąć tanich chwytów rodem z brukowców. Małgorzata Warda stopniowo uzupełnia biografie bohaterek, od czasu do czasu w teraźniejszość wrzucając kadry z przeszłości. Trudne emocjonalnie momenty podaje w wyważony sposób. Wie jak chwycić czytelnika za serce, jak poruszyć w nim czułe struny, a przy tym nie epatować nadmiernie ludzkimi tragediami.

RECENZJA: Niebieska dziewczynka

Pierre Lemaitre Koronkowa robota

Pierre Lemaitre tworzy prozę nie dla mięczaków. Sceny są mocne, opisy przerażające, przestępcy jakby wyrwani z najgorszych koszmarów. Koronkowa robota to thriller dla poszukujących mocnych wrażeń wielbicieli gatunku spod znaku zbrodni i okrucieństwa. Nim dotrzemy do finału, wiele nam przyjdzie wycierpieć. Nim poznamy rozwiązanie, dokonamy paskudnych odkryć.

RECENZJA: Obrazy śmierci, czyli proza nie dla mięczaków

Hubert Klimko-Dobrzaniecki Preparator

Powieść wzbudza szereg emocji, jest niejednoznaczna, bo każe widzieć wiele odcieni zła, popatrzeć na morderstwo pod innym kątem, na mordercę jak na człowieka, którego to i owo przerosło, a nie jak na zwierzę pałające rządzą mordu.

Hubert Klimko-Dobrzaniecki nie usprawiedliwia, ale oddając głos mordercy, pozwala spojrzeć na jego historię nieco głębiej, dalej, wnikliwiej.

RECENZJA: Zimny doktor

Agnieszka Bednarska Płaczący chłopiec

Płaczący chłopiec Agnieszki Bednarskiej to nie tyle opowieść o klątwie, co o ludziach i ich problemach, tęsknotach, dramatach. To opowieść o odnajdywaniu drogi, czasami wgłąb siebie, a czasami gdzieś dużo dalej, w przestrzeni. O potrzebie miłości i wybaczenia, także sobie. Mieszkają tu demony żalu i niezałatwionych spraw. Dobrze im się żyje w codzienności zwykłych problemów. Czasami znikają, ale tylko na moment. Zabijane alkoholem, tabletkami. Wracają silniejsze.

RECENZJA: Długa droga do domu

Napiszcie konieczne, jakie tytuły będą Wam towarzyszyć w czasie wakacji (bez względu na to, czy czeka Was trzymiesięczna laba, czy ledwie kilka dni wypoczynku).