Katarzyna Majgier "Świat według Vanessy" Książka vs. kolorowy magazyn

Katarzyna Majgier
Świat według Vanessy
Wyd. Akapit Press
2012
264 strony

Były takie trzy miesiące w moim życiu, które spędziłam pracując w kiosku. Choć nie była to praca moich marzeń, szybko pocieszył mnie fakt, że przez ten czas miałam nieograniczony dostęp do prasy. Wyobrażałam sobie, że w przerwie między podawaniem ludziom biletów autobusowych, kosmicznie drogich papierosów oraz najnowszego Życia na gorąco, będę wertować babskie czasopisma, od czasu do czasu ambitnie przerzucając się na magazyny popularnonaukowe. Jednak bardzo szybko zatęskniłam za książkami i w efekcie zamiast oglądać kolorowe fotografie, powróciłam do czytania noszonych w torebce lektur.

Zupełnie inaczej rzecz się ma w przypadku Vanessy, siedemnastoletniej bohaterki książki Katarzyny Majgier. Vanessa od najmłodszych lat, spędza w kiosku bardzo dużo czasu. Wychowałam się między stosami gazet, bo starsza zabierała mnie do tego kiosku, odkąd tylko zaczęła go prowadzić. (...) Oglądałam sobie gazety, a potem nauczyłam się czytać[1]. Swoją wiedzę o świecie Vanessa czerpie z plotkarskich magazynów. To w nich szuka porad, wskazówek. Przeczytane artykuły natychmiast odnosi do własnego życia. Mimo tej czytelniczej fascynacji, nastolatka omija książki szerokim łukiem. Kolorowe magazyny ukazują prawdziwy świat, opowiadają rzeczywiste historie, podpowiadają jak poprawić własne życie, pokazują co jest modne, co warte poznania. Książki są nudne, nieżyciowe, nieciekawe i nie warte uwagi.

Życie dziewczyny wydaje się być zaplanowane. W przyszłości przejmie po mamie kiosk i to on stanie się jej źródłem utrzymania. Będzie spędzać całe dnie czytając o świecie, którego nie pozna, odgarniając kolorowymi tipsami grzywę tlenionych włosów ze spalonej w solarium twarzy. Nie pójdzie na studia. Nie spełni swego największego marzenia. Będzie czytać to, co piszą inni, choć sama chciałaby zostać dziennikarką.

Gdyby jednak tak się miało stać, nie powstałby Świat według Vanessy, książka-czasopismo, w którym nastolatka opisuje swoją rzeczywistość. Zainspirowana gazetą, którą wydaje pewna bogata Amerykanka pisząc w niej wyłącznie o sobie samej, Vanessa swoje zapiski postanawia przedstawić właśnie w takiej formie. Każdy rozdział, to osobny numer magazynu, dodatkowo podzielonego na różne działy. Początkowo działy te dotyczą głównie mody, facetów, szkolnych problemów. Z czasem wśród nich pojawią się takie jak "kariera". A to oznacza, że nasza bohaterka zacznie dojrzewać do tego, by wziąć życie we własne ręce i udowodnić otoczeniu, a przede wszystkim sobie, że nie jest głupawą blondynką bez przyszłości. By było łatwiej, los stawia na jej drodze dziennikarza, który pisze artykuł o galeriankach oraz elegancką emerytkę, wielbicielkę herbaty i książek (moja ulubiona bohaterka tej książki). Te dwie znajomości odegrają dużą rolę w życiu Vanessy.

Przyznaję, że nie polubiłam bohaterki. To nie jest dziewczyna, z którą mogłabym się zaprzyjaźnić, nawet gdybym przymknęła oko na uzależnienie od solarium i brukowców. Vanessa jest pyskata, o swojej mamie mówi "starsza" i jak na siedemnastolatkę jest zbyt dziecinna i naiwna. Nie sądzę, byśmy miały zbyt wiele wspólnych tematów do rozmów. Jednak przedstawienie Vanessy w ten sposób sprawiło, że dokonująca się w niej zmiana, była mocniej uwypuklona.

Świat według Vanessy jest typową książką dla nastolatek. Przyznaję, że trochę się obawiałam tego, jak odbiorę tego typu literaturę. Nastolatką już dawno nie jestem i już zdążyłam zapomnieć, jakim problemem może być nieprzychylnie nastawiony nauczyciel, czy chłopak, który uparcie nie zwraca na mnie uwagi. No i nie trzeba mnie przekonywać, że książki są znacznie ciekawsze od czasopism. To odkryłam podczas trzymiesięcznej pracy w kiosku. A jednak czytało mi się zaskakująco dobrze.

Książka Katarzyny Majgier to lekka, sympatyczna lektura młodzieżowa. Jest pisana prostym językiem, nieprzesadnie stylizowanym na sposób mowy nastolatków. Zabieg ten wypadł dość wiarygodnie, choć tej "starszej" jakoś Vanessie wybaczyć nie mogę. Może dlatego, że sama nigdy nawet nie pomyślałam, by w ten sposób mówić o swojej mamie. Nie jest to głupiutka bajka dla nastolatek. Autorka porusza kwestie, które warto sobie przemyśleć, jak choćby niechęć młodzieży do czytania książek, czy zacieranie się granic pomiędzy światem wirtualnym a rzeczywistym. Optymistycznie wierzę, że pod wpływem lektury Świata według Vanessy, choć kilka osób zamieni magazyn Party na Panią Bovary i może nawet się tą nudną klasyką zainteresuje, może zdziwi, że w grubej książce tak od pierwszej strony coś się zaczęło dziać[2].

***

[1] Katarzyna Majgier, Świat według Vanessy, wyd. Akapit Press, 2012, s. 3.

[2] Tamże, s. 166. 

***

Książkę wygrałam w konkursie zorganizowanym przez Katarzynę Majgier i wydawnictwo Akapit Press. To moja pierwsza wygrana, więc radość była podwójna. :)