Walizka pełna książek

Dawno na nic tak nie czekałam jak na urlop. Nawet na najnowszy film z Johnnym Deppem, który w kinach wyświetlają już od dwóch tygodni, a ja nawet nie miałam siły pomyśleć o kupnie biletów.

W końcu stało się. Pakuję walizki z uśmiechem na ustach, jak zwykle więcej czasu poświęcając wyborowi lektur na podróż, niż selekcji ciuchów czy kosmetyków. W efekcie pewnie zapomnę jednej czy dwóch bluzek, ale zestaw literatury z pewnością będzie kompletny. Większości książek nawet nie otworzę, za to już pierwszego dnia będę marudzić, że nie mam w co się ubrać, ale kto by tam się tym przejmował. Na pewno nie ja i z pewnością nie w tej chwili.

Nie, nie, to zdjęcie to nie żart. Tak wygląda jedna z moich walizek. Jeśli jednak zajrzycie do środka, znajdziecie tam tytuły, których recenzje pojawiły się już na blogu (i trzy takie, o których napiszę niebawem). Nie jest to więc mój wakacyjny bagaż, a jedynie książki, które podrzucę Mamie - wszak dobrą literaturą należy się dzielić. Możecie nie obawiać się o moje zdrowie psychiczne i kręgoslup, dla siebie zamierzam wziąć dużo mniej. 

Ledwie spakowałam walizkę, zjawiła się inspekcja. Tu powąchała, tam udeptała, po czym spojrzała na mnie, nie mogąc się powstrzymać od komentarza. 

A ja? - udało mi się wyłowić wyrzut sprytnie ukryty w pozornie przyjaznym kocim miauczeniu. - Gdzie miejsce dla kota?

Najwyraźniej Mysza nie poczuła się usatysfakcjonowana moją odpowiedzią. Zwierz futerkowy zostaje pod opieką sąsiadki. Mina kota z ostatniej fotki mówi jasno: spróbuj tylko opuścić mieszkanie, a obsikam ci łóżko.

Śmiem twierdzić, że słowa dotrzyma.