AnnRK: Myśli i słowa wiatrem niesione: Małgorzata Rogala "Ważka" [RECENZJA]

sobota, 4 marca 2017

Małgorzata Rogala "Ważka"
[RECENZJA]

cykl z Agatą Górską i Sławkiem Tomczykiem, tom 3

Zacisnął dłonie na brzegach wanny i próbował się podciągnąć. Chciał jak najdłużej wstrzymywać oddech, ale kiedy miał wrażenie, że płuca pękną, wypuścił z nich trochę powietrza i zakrztusił się wodą. Gdy nadludzką siłą woli znów udało mu się wynurzyć twarz, napotkał zimne spojrzenie ciemnych oczu. Zanim zdążył zrobić wdech, uniesione do góry ręce opadły, a trzymany w nich przedmiot uderzył w jego czoło i nos. Woda wypełniła mu drogi oddechowe. W klatce piersiowej poczuł rozdzierający ból. Ręce ześlizgnęły się po ściankach wanny. Po chwili ból złagodniał, a jego miejsca zajęło uczucie spokoju.*

Mam nadzieję, że ten wstęp będzie wystarczającym wyjaśnieniem tego, dlaczego fotografię z nagłówka robiłam w łazience. Cóż, w najnowszym kryminale Małgorzaty Rogali, nie jest to najbezpieczniejsze miejsce, ale z mojej na szczęście uszłam z życiem.

Kto zabił koleżankę? Kto zamordował dziennikarza?

Ważka to już trzeci tom cyklu o policjantach Agacie Górskiej i Sławku Tomczyku. Można go czytać bez znajomości poprzedniego, ale moim zdaniem, trochę na tym stracicie. Zwłaszcza, że autorka w Ważce zdradza co nieco na temat fabuły Dobrej matki, więc czytając w odwrotnej kolejności, będziecie wiedzieć o niej nieco więcej niż byście chcieli (oczywiście jeśli planujecie nadrobienie zaległości, jeśli nie, to problemu nie ma - bez trudu odnajdziecie się w fabule). Całość stanowi domkniętą historię kryminalną, ale także jest kontynuacją śledztwa związanego ze śmiercią jednej z bohaterek poprzedniej części. Wybór oczywiście należy do was, ale ja mam sumienie czyste - ostrzegałam.

Po zdarzeniach opisanych w Dobrej matce, starsza aspirant Agata Górska przebywa na zwolnieniu lekarskim. Bezczynność nie leży jednak w jej naturze, a nierozwiązana zagadka śmierci koleżanki bardzo ją męczy. Zamiast więc oglądać programy rozrywkowe w tv, dziergać na drutach sweter albo udoskonalać przepis na muffinki, kobieta rozpoczyna prywatne śledztwo.

W tym samym czasie, komisarz Sławek Tomczyk zajmuje się dochodzeniem w sprawie śmierci pana z cytatu otwierającego dzisiejszą notkę. Zamordowany dziennikarz miał tylu wrogów, że niełatwo ustalić, kto miał w końcu tak bardzo dość oszczerczych artykułów na swój temat, że postanowił wysłać pismaka na tamten świat.

Zabić mógł każdy

Ależ tę Ważkę dobrze się czyta! Tak, tak - to jest ten moment, w którym zamierzam napisać, że wciąga od pierwszych stron. Bo wciąga. Małgorzata Rogala po udanej Dobrej matce, serwuje jeszcze ciekawszą intrygę, z wyczuciem wodząc czytelników za nos, podsuwając błędne tropy i sprawiając, że w pewnym momencie każdy wydaje się podejrzanym. Udało mi się wprawdzie co nieco przewidzieć, ale zdecydowanie za mało, bym mogła rozgryźć zagadkę morderstwa dziennikarza.

Wśród postaci zaludniających tę powieść, nie ma jednoznacznie dobrych czy złych (dziennikarza nie liczę, bo nie dane nam było przebywać ze sobą na tyle długo, bym mogła przyjrzeć mu się bliżej). Bohaterowie mają swoje mniejsze i większe sekrety. Jedne zupełnie nieszkodliwe, inne dość paskudne. Każdy ma coś za uszami, a gdy poznamy wiążące ich relacje, jeszcze trudniej nam zgadnąć, kto jest tu czarnym charakterem, a kto mimo niezbyt czystego sumienia, jedynie niesłusznie podejrzanym w sprawie o morderstwo. Przy okazji autorka świetnie pokazała, że zło tkwić w każdym z nas. Obudzone pod wpływem jakiegoś impulsu, może skłonić nas do działań, od których mocno brudzi się sumienie.

Hejterzy, konsekwencje i niespodzianki

Małgorzata Rogala pisze z wyczuciem, intrygując, wciągając w świat małych i wielkich sekretów. Serwuje skomplikowaną intrygę kryminalną, portretuje niejednoznacznych bohaterów uwikłanych w relacje o różnym stopniu pokręcenia, a jednocześnie pisze o zwyczajnych sprawach, codziennych problemach, ludziach podobnych do tych, którzy są wokół nas. Autorka przygląda się nastawionemu na sensację dziennikarstwu, świetnie ukazując jaką moc mają oszczercze teksty, jakie emocje wzbudzają, jak łatwo nimi zmanipulować czytelników i zniszczyć czyjeś życie. Znajdziemy tu hejterstwo w czystym wydaniu. Zmorę dzisiejszych czasów.

To także świetna opowieść o konsekwencjach. Małgorzata Rogala pokazuje, jak echo zdarzeń z przeszłości może uderzyć nas znienacka i że podejmując działania krzywdzące innych, lepiej brać pod uwagę to, że zło posłane w świat może powrócić ze zwielokrotnioną mocą.

Ważka to kryminał bardzo udany. Zgrabnie skonstruowany kończy się w dość zaskakujący sposób. Po drodze do finału czeka nas wiele niespodzianek, a skoro mam je już za sobą, pozostaje mi czekać na taką, którą (mam nadzieję) autorka przygotuje swoim czytelnikom. Na kolejny tom.