Myślę "Paryż", widzę... nie, nie Wieżę Eiffla, a Katedrę Notre-Dame. Ot, efekt lektury Katedry Najświętszej Marii Panny w Paryżu (aka Dzwonnik z Notre-Dame) Wiktora Hugo, lektury, która wiele lat temu totalnie mnie oczarowała. Trudno się więc dziwić, że katedrę bardzo chciałam zobaczyć i choć oczami wyobraźni wymalować sobie książkowe obrazy ze średniowiecza rodem, kiedy to Frollo się zakochuje, Esmeralda tańczy na placu, a Quasimodo zostaje królem karnawału.
Budowa Katedry Notre-Dame trwała ponad 180 lat. Ukończono ją w 1345 roku. Nie będę Wam opisywać jej historii, bo wszystko na jej temat bez trudu znajdziecie w przewodnikach. Położona na sekwańskiej wyspie Île de la Cité prezentuje się ogromnie malowniczo, a turyści ustawiają się w długich ogonkach, by zwiedzić jej wnętrza czy wspiąć się na wieże, by w towarzystwie gargulców spoglądać na Paryż tak, jak mógł spoglądać nań Quasimodo.
Miałam okazję dwukrotnie być w Paryżu i za każdym razem nie było dnia, bym nie pojawiła się w okolicach katedry. Zawsze pozostanie moim pierwszym paryskim zachwytem. Podbiła moje serce o wiele wcześniej niż samo miasto, którego urokowi poddałam się dopiero przy drugim pobycie.
Spacerując wokół budynku natrafiłam na pomnik Jana Pawła II. Miłe zaskoczenie.
Katedra w towarzystwie wiosny jest jeszcze piękniejsza!
W okolicy budynku nietrudno natknąć się na uzbrojonych mundurowych. Pół roku później, po listopadowym zamachu, było ich jeszcze więcej. Muszę przyznać, że początkowo czułam się nieswojo mijając patrole.
Zajrzyjmy na moment do środka. To jedno z tych miejsc, które zwiedza się w milczeniu. A przynajmniej ja tak zwiedzałam, onieśmielona tym, co widziały moje oczy. Niestety, zdjęcia nie oddają ani klimatu, ani nawet wyglądu tego miejsca. Sprzęt nie ten, światło nie to, umiejętności nie takie.
A tak katedra prezentuje się po zmroku.
Pół roku później, równie chętnie spacerowałam po okolicy.
A na potrzeby recenzji kryminału Madonna z Notre-Dame Alexisa Ragougneau pobawiłam się Photoshopem nieco bardziej niż zwykle. Potrzebna mi była nieco mroczniejsza fotografia.
Widoki z wieży obejrzymy już innym razem. I tak znów was pewnie zamęczyłam dużą liczbą zdjęć.
Informacje praktyczne
Godziny otwarcia:
poniedziałek - piątek: 8.00 - 18.45
sobota - niedziela: 8:00 - 19.15
Wstęp: bezpłatny
Fajnie, że nasz papież stoi :) Póki co mogę katedrę zobaczyć chociaż na Twoich pięknych zdjęciach, obym w przyszłości obejrzała ją też na żywo ^_^
OdpowiedzUsuńObejrzysz. Do Paryża można dotrzeć tanio i szybko, więc i szanse są większe. :)
UsuńNie zamęczasz, a fascynujesz! Jedno z moich marzeń...
OdpowiedzUsuńCieszę się. I życzę, by się spełniło. :)
UsuńPrzepiękne zdjęcia:)
OdpowiedzUsuńDziękuję. :)
UsuńCoś wspaniałego! Chciałabym ją kiedyś ujrzeć na własne oczy!
OdpowiedzUsuńTrzymam kciuki, żeby udało Ci się tam wybrać. :)
UsuńByłam, widziałam - cudna jest, witraże urzekające a ten okrągły też osobno fotografowałam :)
OdpowiedzUsuńNie nudzisz, miło jest powrócić wspomnieniami :)
Bardzo lubiłam na nią patrzeć z tego najbliższego mostu. :)
UsuńCieszę się, bo zawsze się obawiam, że Was zanudzę tym pisaniem i nadmiarem zdjęć. :D
Nazwałabym ją takim "must-see". Sama polecam również Notre Dame ale tą znajdującą się w Strasbourgu- jest PRZEPIĘKNA :)
OdpowiedzUsuńDokładnie tak. :)
UsuńW Strasbourgu nie byłam, ale zajrzałam w Google. Piękna!
Nie byłam jeszcze w Paryżu, ale przyznaję, że katedra prezentuje się pięknie. Naprawdę śliczne zdjęcia! Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńJest piękna, w każdym razie mnie się ogromnie podoba.
UsuńDziękuję. :)
Mam podobnie. Najpierw myślę o Katedrze choć to wieża jest praktycznie wszędzie używana jako symbol. Piękne miejsce. Takie z duszą :)
OdpowiedzUsuńMnie wieża rozczarowała. ;)
UsuńDopiero w nocy zrobiła na mnie wrażenie. ;)
Piękno witraży w katedrze rzeczywiście największe wrażenie robi na żywo.
OdpowiedzUsuńWirtualne zwiedzanie nigdy nie będzie tak atrakcyjne jak to na żywo. :)
Usuń