Paryż noworoczny: Pola Elizejskie

Podczas kwietniowej wycieczki do Paryża, Pola Elizejskie potraktowaliśmy po macoszemu. Zawartość portfela nie pozwalała na zakupowe szaleństwa, delektowanie się podawanym w restauracjach jedzeniem czy przesiadywanie w kinach bądź teatrach (znajomość francuskiego sprowadzająca się do bonjour i merci beaucoup także nie była bez znaczenia), no i bądźmy szczerzy, w mieście, w którym jest tak wiele miejsc do zwiedzenia, aleja oferująca takie właśnie atrakcje, bez względu na stan konta, nie leżała w sferze naszych zainteresowań.

Tym razem miało być nieco inaczej. W stolicy Francji wylądowaliśmy między tuż przed sylwestrem, a więc rysowała się przed nami być może jedyna okazja, by zobaczyć to miasto w odsłonie okołoświątecznej, ze światełkami, Mikołajami, choinkami ozdabiającymi witryny sklepów. Pola Elizejskie wydały nam się najlepszym miejscem na łowienie świątecznych akcentów, dlatego też, zupełnie inaczej niż w kwietniu, po dotarciu do znajdującego się na Rondzie Charles'a de Gaulle'a Łuku Triumfalnego, nie wskoczyliśmy w jedną z bocznych uliczek, a ruszyliśmy tę najpopularniejszą paryską aleją, o której tak pięknie śpiewa Joe Dassin w utworze Les Champs-Élysées. 

Wiosną Łuk Tryumfalny oglądaliśmy tylko z daleka. Także i tym razem nie zajrzeliśmy do znajdującego się wewnątrz muzeum (długość kolejki była zniechęcająca, a my mieliśmy inne plany niż tkwienie w niej), ale przynajmniej przeprawiliśmy się przejściem podziemnym na znajdujący się w centrum ronda plac.

Arc de triomphe znajduje się w 8. dzielnicy Paryża. Jego budowa trwała 30 lat. Rozpoczęto ją w 1806 roku, rok po zwycięstwie pod Austerlitz, na polecenie Napoleona. Stworzona na wzór rzymski budowla jest bogato zdobiona. Oprócz przykuwających uwagę płaskorzeźb, dojrzymy tu nazwiska oficerów napoleońskich (wśród nich jest siedmiu Polaków) oraz listę miejscowości, pod którymi walczyli (pięć z nich to miasta polskie).

Pod łukiem znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza.

Pola Elizejskie rozciągają się między Rondem de Gaulle'a, a Placem Zgody (Place de la Concorde), o którym napisze Wam innym razem. Aleja mierzy niespełna 2 kilometry. Zatłoczona jest ulica, zatłoczone są chodniki. Miejsce to przyciąga i turystów, i paryżan. Bez trudu dojedziecie tam metrem. Zarówno na rondzie, jak i na placu - znajdują się stacje.

Ponad czterysta lat temu w miejscu ruchliwej arterii znajdowały się pola uprawne. W 1616 roku, Maria Medycejska, druga żona króla Henryka IV, zadecydowała o wytyczeniu w tym miejscu trasy spacerowej otoczonej drzewami. Od tamtego czasu wielokrotnie ją przebudowywano, rozbudowywano, czyniąc z niej jedno z najpopularniejszych miejsc w Paryżu. Tu można zrobić zakupy, zjeść obiad, obejrzeć film lub spektakl. Tu ma miejsce finałowy etap Tour de France i ceremonia wręczenia nagród. Tu świętowaliśmy nadejście nowego roku oraz obserwowaliśmy noworoczną paradę (o której napiszę wkrótce).

Wśród sklepów rozlokowanych wzdłuż ulicy, znajdziecie takie popularne marki jak Zara czy H&M, ale także bardziej ekskluzywne sklepy, nie tylko odzieżowe. Na zakupy zapraszają m.in. Cartier, Tiffany, Dior, Louis Vuitton, Prada czy Eric Bombard. Możecie też zajrzeć do salonu Peugeota czy Citroëna, firmowego sklepu Disney'a lub wrócić z perfumami Lacoste bądź okularami od Gucciego.

Pola Elizejskie zauroczyły mnie po zapadnięciu zmroku, gdy rozbłysły setki świateł. Zza budynków wychylała się migocząca Wieża Eiffla, mieszkańcy i turyści korzystali z możliwości zrobienia ostatnich przedsylwestrowych zakupów, a my wtopiliśmy się w tłum chaotycznie i pośpiesznie płynący chodnikami i ulicami (z okazji sylwestra, w pewnym momencie ulica zmieniła się w deptak, a kierowcy musieli szukać innej drogi).

Trwa zabezpieczanie witryn przed skutkami sylwestrowego szaleństwa.

Gdyby ktoś miał ochotę przywitać 2017 rok w Lido, największym paryskim kabarecie, to już może rezerwować miejsce. Koszt wieczoru, w skład którego wchodzą show, butelka szampana, petit fours i dostęp do parkietu do białego rana to 310 euro. A jeśli taki pakiet Wam nie wystarcza, to za 680 euro zamiast francuskich ciasteczek będziecie mieć dostęp do pełnego menu obiadowego, kawioru, homara, trufli...

Tymczasem, na jednym krańcu Pól Elizejskich, Łuk Triumfalny przybiera francuskie barwy narodowe...

...na drugim, w tych samych barwach kręci się diabelski młyn na Placu de la Concorde.

Za chwilę ruch zostanie wstrzymany, pojawi się jeszcze więcej ludzi i... radiowozów. Paryż przywita nowy rok.

Jupi joł, jupi je, czyli z entuzjazmem wskakujemy w rzeczywistość 2016 roku.
(Skakanie w okolicy Łuku nie jest niczym dziwnym. Podobnie jak kładzenie się w tym miejscu na bruku, co przestało mnie zaskakiwać tuż po tym, jak położyła się dziesiąta osoba, korzystając z tego, że kierowcy mają czerwone światło).

***

*** PARYŻ W KSIĄŻKACH I FILMACH ***

*** PARYŻ - FOTORELACJE Z PODRÓŻY ***

*** NOTKI PODRÓŻNICZE ***