Książki, których nie ma. Pisarze, którzy nie istnieją Poznań czarną dziurą na mapie polskiej literatury

W Poznaniu zorganizowano konkurs "Poznań - miasto to powieść". Normalnie powinnam się ucieszyć z takiej formy promocji miasta, tym bardziej, że uwielbiam czytać o miejscach, które znam. A jednak zamiast tego, coś się we mnie zagotowało.

Z artykułu Zenona Kubiaka 20 tys. zł dla pisarza, który napisze powieść z Poznaniem w tle wyłania się taka prosta myśli: o Poznaniu się nie pisze i przez to ogromnie jesteśmy poszkodowani, bo do Wrocławia opisywanego przez Marka Krajewskiego, dzięki twórczości tegoż pana, turyści walą drzwiami i oknami chcąc się przespacerować śladami bohaterów wrocławskich kryminałów, a tymczasem w Poznaniu nie dzieje się nic. 

- Nie ukrywam, że pozazdrościliśmy Wrocławiowi, który ma swojego Marka Krajewskiego - mówi dyrektor Wydawnictwa Miejskiego Posnania, które właśnie ogłosiło konkurs na powieść z Poznaniem jako miejscem akcji - przeczytałam we wstępie artykułu i przez dłuższą chwilę wgapiałam się w ekran nie wierząc własnym oczom. Dalej jest jeszcze lepiej.

W nawiązaniu do tych turystów pałętających się po Wrocławiu śladami Mocka i innych, można przeczytać: Nic dziwnego, że Poznań także chce mieć swojego Krajewskiego. Faktycznie, nic dziwnego, reklamy nigdy dość. Szkoda tylko, że ani dyrektor wydawnictwa, ani autor artykułu nie raczyli zauważyć, że Poznań ma swoich pisarzy i to świetnych! O nich w artykule nie ma ani słowa!

W ubiegłym roku zorganizowano konkurs "Poznań fantastyczny". Przy okazji tego konkursu wyszło na jaw, że w naszym mieście jest dużo ludzi piszących, potrafiących świetnie wpleść Poznań w tok fabuły - czytam dalej. Niestety, autorka tej wypowiedzi, dyrektor wspomnianego wydawnictwa, nie dostrzegła takich nazwisk jak Ryszard Ćwirlej, Joanna Opiat-Bojarska, Robert Ziółkowski czy Małgorzata Musierowicz. Może sześć części cyklu Ryszarda Ćwirleja to za mało, żeby go zauważyć? Pytanie tylko, po napisaniu ilu tomów zacznie się on liczyć jako pisarz promujący miasto, albo którego obecność po prostu zostanie dostrzeżona? Dziesięciu? Piętnastu? Dwudziestu? Raczej nie, skoro Małgorzacie Musierowicz nie wystarczyło dwadzieścia tomów Jeżycjady, by doczekała się choćby wzmianki w artykule. O Poznaniu nikt nie pisze i dlatego potrzebny jest konkurs, po którym stolica Wielkopolski doczeka się własnego Krajewskiego i zanotuje gwałtowny przypływ turystów.

Nie twierdzę, że idea konkursu jest zła. Przeciwnie. Sama inicjatywa bardzo mi się podoba i mam nadzieję, że na półkach w księgarniach pojawią się liczne książki, których bohaterowie będę pić kawę gapiąc się na koziołki, dostawać po ryju nocą na Wildzie, albo zabierać dzieciaki do słoniarni, że będą objadać się pyrami z gzikiem, jeździć bimbą, a do wypowiedzi wtrącać "tej". Ale organizowanie takiego konkursu przy jednoczesnym ignorowaniu tego, co już o Poznaniu napisano jest zwyczajnie przykre (z wydanym przez Wydawnictwo Miejskie Posnania Piotrem Bojarskim włącznie). I niewłaściwe. I świadczy o ignorancji organizatorów. I o tym, że szybko zapomną oni o laureatach, bo po skończeniu konkursu nie będą oni do niczego potrzebni. Na liście planów i obietnic zostanie odfajkowane wsparcie kulturalnej promocji miasta. I tyle.

W konkursie "Poznań - miasto to powieść" nie można zgłaszać tekstów z gatunku science-fiction. Dlaczego? Bo jest to formuła, która nieco się przejadła przy okazji konkursu "Poznań fantastyczny", czytamy w artykule. Za rok okaże się, że pisanie o Poznaniu w ogóle się przejadło, a wielkopolskiego Krajewskiego jak nie było, tak nie ma. Nie da się wypromować pisarzy, jednocześnie ignorując ich.

Z ciekawości postanowiłam sprawdzić, jak bardzo o Poznaniu się nie pisze.

***

Małgorzata Musierowicz cykl Jeżycjada - dwadzieścia nieistniejących tomów, w których o Poznaniu nie ma ani słowa; ale ok - to nie kryminały, więc i szansa na zostanie Krajewskim niewielka; szukam więc dalej...

***

Ryszard Ćwirlej - nieistniejący autor nieistniejącego cyklu o poznańskich milicjantach

***

Joanna Opiat-Bojarska, której najwyraźniej tylko wydaje się, że jej bohaterowie przemierzają ulice Poznania

***

Pozostałe nieistniejące książki (zapewne nie wszystkie):

Wrocław promuje swoich pisarzy. Poznań udaje, że ich nie ma. By mieć się czym (kim) pochwalić, trzeba na to zasłużyć.

***

Zobacz też:

Zaczytany Poznań 2014

Ryszard Ćwirlej Upiory spacerują nad Wartą - recenzja

Joanna Opiat-Bojarska Gdzie jesteś, Leno? - recenzja

Joanna Opiat-Bojarska Zaufaj mi, Anno - recenzja

Robert Ziółkowski Wściekły pies - recenzja

Joanna Opiat-Bojarska i Robert Ziółkowski - fotorelacja ze spotkania autorskiego

Ryszard Ćwirlej i Iwona J. Walczak - fotorelacja ze spotkania autorskiego