Na stosiku książki rosną #10 i krótkie rozważania blogerki

1) pudło zamknięte; 2) pudło otwarte, kot sprawdza czy zamieszkane;
3) pudło otwarte zamieszkane przez książki; 4) pudło otwarte zamieszkane przez kota

Przyszedł kurier z wielkim pudłem i oprócz książek oraz dzikiej radości, przyniósł mi nieco refleksyjny nastrój. Chwaliłam się już gdzie mogłam, więc pewnie już wiecie, że kopnął mnie zaszczyt wygranej na wortalu granice.pl w wyzwaniu "52 książki". 

Kopnął mnie ten zaszczyt na tyle mocno, że usiedzieć nie mogłam, ani po ogłoszeniu wyników, ani dziś, kiedy paczka wylądowała koło mojego biurka, a mnie od wyjścia z pracy i wypatroszenia kartonu dzieliło jeszcze kilka dobrych godzin. Co tu dużo mówić: cieszę się z wygranej jak TRZYLETNIE dziecko na widok Teletubisiów. I tak mi się pomyślało przy okazji, że pomysł założenia bloga był pomysłem absolutnie genialnym.

Za dwa miesiące miną dwa lata, odkąd naskrobałam tu pierwszy tekst, właściwie nie wiedząc po co. Teraz już wiem. To miejsce daje mi tyle radości, że aż trudno uwierzyć, że własny kawałek Sieci może tak cieszyć. Mogłabym na ten temat pisać długo, ale nie dziś. 

Na razie chciałabym Was zachęcić do wzięcia udziału w kolejnej edycji wyzwania. Szczegóły znajdziecie tutaj. Dlaczego warto? Nie tylko dla książek, choć oczywiście nie są one bez znaczenia - wszak co może bardziej zmotywować mola książkowego do pisania o lekturach jak nie możliwość powiększenia biblioteczki? Przede wszystkim jednak dlatego, że przegrana motywuje do dalszej pracy, a wygrana... motywuje do dalszej pracy. Jeśli przegrasz, to znak, że musisz pracować dalej, by stać się lepszym. Jeśli wygrasz, to znak, że musisz pracować dalej, by nie mieć poczucia przypadkowej wygranej, a po roku czuć, że nie stoisz w miejscu.

No dobra, już nie smęcę. Resztę opowiedzą Wam zdjęcia.

I nieco bardziej szczegółowo. Mam nadzieję, że tytuły są w miarę widoczne.

Gatunkowo jest bardzo różnorodnie, od literatury dziecięcej i młodzieżowej, przez literaturę kobiecą i obyczajową, fantastykę, kryminał aż po klasykę oraz poradniki. W tym wszystkim jest sporo książek mi jeszcze nieznanych oraz takich, na których widok aż podskoczyłam z radości (wśród nich książki Roberta McCammona, Ruty Sepetys, Kasi Bulicz-Kasprzak, sióstr Brontë, Katarzyny Enerlich, Anny Łaciny i Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak). Mam też swoją pierwszą szansę na przeczytanie powieści chyba najpopularniejszej wśród blogerek pisarki - Katarzyny Michalak. Niesamowicie ciekawi mnie m.in. Babcia Rabuś, Skarb antykwariusza, Jedwabna pajęczyna i Hiszpański kot, a na widok wspaniałego wydania Sanatorium pod klepsydrą aż poskoczyłam z radości. Najmniej trafiają do mnie książki o tematyce religijnej, choć muszę przyznać, że Życie świadome celu jest po prostu przepięknie wydane!

Krótko mówiąc: będę miała co czytać.

Mysza aż się oblizała na widok takiej ilości książek...

...po czym wybrała tę, która jej zdaniem zasługuje na największą uwagę.

Ale, ale... To jeszcze nie koniec.

Mówi się, że największe cuda przychodzą w małych paczuszkach. Coś w tym jest, bo dziś dotarła do mnie niepozorna koperta, a w niej...

Basiu kochana, dziękuję Ci przeogromnie! (I czekam na Twój przyjazd do Poznania; obiecuję, że soli w kawie nie będzie).

Sami powiedzcie, jak się nie cieszyć z tego własnego skrawka w Sieci, gdy taką małą blogerską pchłę jak ja, spotyka tyle fantastycznych rzeczy?

***

A kot nadal w kartonie...

***

Zobacz też

recenzja Szarych śniegów Syberii Ruty Sepetys

recenzja Nie licząc kota Kasi Bulicz-Kasprzak

recenzja Chłopięcych lat (Magicznych lat) Roberta McCammona

relacja ze spotkania autorskiego z Anną Zgierun-Łaciną