* URODZINY! *

Moi Drodzy, Drodzy moi!

Stało się. Blog "Myśli i słowa wiatrem niesione", tym samym wiatrem, który owe myśli i słowa niesie, zdmuchnął dziś świeczkę z urodzinowego tortu. Tak, tak, to już rok istnienia stronki pochłaniającej większość mojego wolnego czasu.

Gdy pisałam pierwszą notkę "Na początku była myśl", nie bardzo wiedziałam, co na tej stronie się znajdzie i czy wytrwam tu choćby kilka miesięcy. Wytrwałam i cieszy mnie to ogromnie, bo w tym czasie zdarzyło się kilka fajnych rzeczy, a jak sądzę, te najciekawsze jeszcze przede mną - w końcu rok to za mało, by się w pełni rozkręcić i skorzystać z tego, co oferuje istnienie w książkowej blogosferze.

Właśnie piszę 250 post. Ładna liczba, która wyszła zupełnie niechcący. 121 notek to recenzje, głównie książkowe, ale trafiło się także kilka filmowych. Odwiedziliście mnie ponad 60 tysięcy razy. Blog ma 227 obserwatorów i 147 "lubiących" na Facebooku. Może to nie jest wybitny wynik, ale i tak jestem z niego dumna. ;)

Co dało mi prowadzenie bloga? Oczywiście wędrując po blogosferze natknęłam się na wiele ciekawych recenzji książek i filmów, dzięki czemu poznałam tytuły, o których istnieniu nie miałam pojęcia. Jednak nie to okazało się największym plusem pojawienia się w tym miejscu. Bez bloga nie poznałabym Was, nie byłoby ciekawych dyskusji, zabawnych dialogów. Niektórych z Was dopiero poznaję, z innymi już od jakiegoś czasu łączy mnie nie tylko wspólna pasja, ale i poglądy na wiele tematów. Ogromnie Wam dziękuję za wszystkie miłe słowa, głosy w dyskusji, wsparcie, za to, że jesteście, że chce się Wam czytać moje wypociny, komentować je, podsuwać mi ciekawe tytuły, a często także rozmawiać na zupełnie nie związane z tematyką bloga kwestie.

Dziękuję!

Wędrując w świecie książek i filmów uświadomiłam sobie, jak ważny jest dla mnie dorobek polskich twórców. Nie, nie jestem szaloną patriotką rzucającą się na wszystko co nasze, ale żal mi ogromnie, że tak często nie doceniamy tego co polskie, tego co pochodzi z sąsiednich podwórek. Tak, mamy dobrych pisarzy i filmowców, których twórczość nie zamyka się w obrębie marnych czytadeł i kiepskich komedii. Tak zrodził się pomysł na utworzenie wyzwania "Polacy nie gęsi", które najpierw przyniosło mi sporo stresu (nawet nie macie pojęcia jak bardzo się obawiałam tego, że nie będzie chętnych!), a w końcu całe mnóstwo satysfakcji. Od niedawna uzupełnieniem wyzwania jest cykl "Piszemy po polsku", w którym staram się przybliżyć Wam sylwetki polskich pisarzy (głównie współczesnych) oraz zebrać recenzje dotyczące ich twórczości.

Blog to także uczestnictwo w konkursach i wyzwaniach czytelniczych, wymiana poglądów nie tylko z blogerami, ale także pisarzami, kilka wygranych i wyróżnień, wędrujące książki, stała współpraca z wydawnictwem Wielka Litera oraz sporo innych przyjemności. To wszystko wiele znaczy dla kogoś, kto czyta od zawsze, ale do niedawna próbuje się zmierzyć ze skomentowaniem tego, co napisali inni.

Chciałabym kiedyś pisać dobre recenzje. Wiem, że wiele muszę się jeszcze nauczyć, ale mam cichą nadzieję, że ostatnie teksty są choćby odrobinę lepsze niż te pierwsze, testowe, kompletnie nieporadne. Mam też nadzieję, że będziecie mi towarzyszyć, że razem będziemy dyskutować, podsuwać sobie ciekawe tytuły czy po prostu miło spędzać czas.

---

Przypominam, że dziś do północy można zgłaszać swój udział w urodzinowym konkursie. Szczegóły znajdziecie tutaj. Ogromnie Wam dziękuję za wszystkie miłe słowa, które zostawiliście pod tą notką. Nawet nie macie pojęcia jak miło mi się zrobiło, gdy przeczytałam, że niektórym z Was wydaje się, że mój blog funkcjonuje dużo dłużej. To tak jakbym stała się w pewnym sensie stałym elementem blogosfery, a nie przypadkowym przechodniem, który niepostrzeżenie się pojawia i równie niezauważalnie może zniknąć.

Zanim zacznę Was z tej radości ściskać i całować po stopach, skończę ten post i zabiorę się za kolejną recenzję. Jutro wyniki konkursu, a pojutrze... Cóż... Pierwszy krok w dobrą stronę do tego, by było co podsumowywać za rok.