Filmowe podsumowanie miesiąca - sierpień 2012 (cz. 2)

Druga i ostatnia część sierpniowego podsumowania filmowego.

10. "Uśpione dziecko" reż. Yasmine Kassari (2004); 7/10
(Belgia, Maroko; dramat)

Zeinab, mieszkanka północnego Maroka, właśnie wyszła za mąż. Jednak tuż po nocy poślubnej małżonek opuszcza ją i wyjeżdża do Hiszpanii w poszukiwaniu pracy. Zeinab, podobnie jak wiele innych kobiet, zostaje sama w oczekiwaniu na męża, który być może nigdy nie powróci. To oczekiwanie staje się właściwie jedynym sensem życia jej i podobnych do niej kobiet, nie mających szans na poprawę swego samotnego losu. Ich więzieniem stają się surowe, religijne zasady, społeczne normy i tradycja, której muszą przestrzegać.

Przygnębiająca produkcja, po obejrzeniu której człowiek zaczyna bardziej doceniać warunki, w których przyszło mu żyć. Akcja toczy się powoli, ale zawiera w sobie duży ładunek emocji.

11. "Kto nigdy nie żył" reż. Andrzej Seweryn (2006); 8/10

(Polska; dramat)

Jan (Michał Żebrowski) jest księdzem. Księdzem niezwykłym, bo swój wolny czas poświęca głównie młodzieży uzależnionej, z marginesu, dzieciakom ze środowisk narkomańskich. To nie bardzo podoba się jego przełożonym, a całą sytuacje dodatkowo komplikuje fakt, że któregoś dnia Jan odkrywa, że jest nosicielem wirusa HIV. Zmiana dotychczasowego trybu życia jest nieunikniona. Załamany kapłan szuka schronienia w klasztorze.

Ładnie zrobiony film, z przepiękna muzyką Jana A. P. Kaczmarka. Całość wydaje mi się nieco nierealna, miejscami przekoloryzowana, czasami też podana zbyt wprost, niemniej jednak to bardzo dobry film. Mnie ujął swym klimatem. Żebrowski zagrał nieźle, a postać księdza Jana polubiłam przeogromnie.

Fragment filmu z tytułowym utworem w wykonaniu Roberta Janowskiego.

12. "I zbaw nas ode złego" reż. Ole Bornedal (2009); 9/10

(Dania, Norwegia, Szwecja; dramat, thriller)

Skandynawowie mają tendencję do robienia filmów, których akcja rozgrywa się w zamkniętym środowisku (najczęściej jakieś miasteczko), skrywającym w sobie tajemnice znane tylko mieszkańcom. Do obcych lokalna ludność odnosi się z podejrzliwością lub nawet wrogością. Zwykle to niewielkie społeczeństwo ma swego lidera, przywódcę trzymającego mocno wszystkie sterujące mieszkańcami miasteczka sznurki. Podobnie jest w filmie Olego Bornedala.

Tym razem w zamkniętym środowisku, niewielkiej miejscowości dochodzi do tragedii. W wypadku ginie kobieta. W starciu z rozpędzonym tirem nie miała szans. Za kierownicą samochodu siedział lokalny pijaczek, który zobaczywszy kim była potrącona osoba, postanowił zrzucić winę na bałkańskiego uchodźcę, który od jakiegoś czasu przebywa w miasteczku. To daje początek serii dramatycznych wydarzeń, które w pewnym momencie wymykają się spod kontroli prowadząc do kolejnych tragedii.

Świetny, mroczny i brutalny film o ludzkich uprzedzeniach, braku tolerancji, obsesji religijnej, nienawiści, strachu, niszczącej sile zemsty. Mocne kino, miejscami może zbyt przerysowane, ale z pewnością warte obejrzenia.

13. "Wielki Szu" reż. sylwester Chęciński (1982); 7/10

(Polska; dramat, sensacyjny, psychologiczny)

Wielki Szu (Jan Nowicki), mistrz karcianych przekrętów, właśnie wyszedł z więzienia. Ponieważ żona nie przyjmuje go z otwartymi rękami, szuler wyjeżdża do niewielkiego Lutynia, by tam kupić dom. W Lutyniu poznaje bogatego prywaciarza (Leon Niemczyk), miłośnika pokera. Wielki Szu nie przypadkiem ma jednak taki a nie inny przydomek i prywaciarz szybko traci swe pieniądze w trakcie karcianych rozgrywek z szulerem, co delikatnie mówiąc, wytrąca go z równowagi. Szu musi opuścić miasteczko. W ucieczce pomaga mu taksówkarz Jurek (Andrzej Pieczyński), który przy okazji chętnie nauczyłby się czegoś od mistrza pokerowych oszustw.

Okazuje się, że film o szulerach może być ciekawy nawet dla kogoś, kogo karciane umiejętności kończą się na grze w wojnę, remika czy oczko. Nowicki jak zwykle świetny. Zakończenie pozostawia miejsce na domysły. Jestem na tak.

14. "Jarhead: Żołnierz piechoty morskiej" reż. Sam Mendes (2005); 7/10

(Niemcy, USA; dramat, wojenny)

Historia żołnierzy piechoty morskiej pokazująca ich losy od momentu, kiedy po raz pierwszy pojawiają się w koszarach do pierwszych poważniejszych wojennych akcji w Zatoce Perskiej. 

Film nieco odmienny od tradycyjnych wojskowych widowisk. Tym razem nie obserwujemy wojennej zawieruchy lecz głównie przygotowania do niej, musztrę, ćwiczenia, nieznośne oczekiwanie. Jesteśmy świadkami wielomiesięcznych zmagań z upałem, pustynnym kurzem, nudą, samotnością, tęsknotą za rodziną. Przychodzą momenty załamania, nasuwają się pytania o sens tych przygotowań. 

Ciekawe spojrzenie na wojnę, reżysera takich hitów jak "American Beauty" czy "Droga do szczęścia".

15. "Łowcy głów" reż. Morten Tyldum (2011); 8/10

(Niemcy, Norwegia; kryminał; thriller)

Miała być recenzja, ale nie zdążyła się napisać. :)

Roger jest bogaty, ma świetną pracę, wspaniały dom oraz piękną kobietę. Problem w tym, że aby utrzymać życie na odpowiednim poziomie, szuka łatwego zarobku, kradnąc dzieła sztuki. Któregoś dnia jego żona przedstawia mu Clasa Greve'a. W trakcie rozmowy, wychodzi na jaw, że Clas posiada cenny obraz. Rogerowi wydaje się, że jego kradzież nie będzie stanowiła większego problemu. Nie ma pojęcia, jak bardzo się myli.

Świetny, dynamiczny, pełen napięcia film. Sceny są bardzo naturalistyczne, a przez to wręcz hipnotyzujące. Wbijają w fotel, krótko rzecz ujmując. Siła filmu jest niezaprzeczalna. Sporo w tym filmie humoru, zwrotów akcji jest mnóstwo, nie sposób więc się nudzić. Te humorystyczne akcenty pozwalają spojrzeć na fabułę z przymrużeniem oka, bo choć film jest świetny, nie sposób go traktować całkiem na poważnie. Wielbicieli (wielbicielki) serialu "Gra o tron" z pewnością ucieszy fakt, że w roli Clasa wystąpił Nikolaj Coster-Walda. 

Film powstał na podstawie powieści Jo Nesbø.

16. "Wiedźmin" reż. Marek Brodzki (2001); 2/10

(Polska; fantasy, przygodowy)

Cóż ja mogę napisać na temat tego filmu, czego nie napisali już wszyscy inni? Jako jedna z ostatnich mieszkanek kraju nad Wisłą, nie czytałam jeszcze cyklu o Wiedźminie autorstwa Sapkowskiego, trudno mi więc skomentować to, jak bardzo nie na miejscu jest porównywanie obu tych dzieł. Wiem natomiast, że w przypadku filmu, słowo "dzieło" należy wziąć w wielki, jaskrawy cudzysłów. Ku przestrodze. Dla odstraszenia tych, którzy jakimś cudem seans mają jeszcze przed sobą.

Moje zarzuty? Po pierwsze i najważniejsze, film jest zlepkiem scen, które absolutnie nie tworzą zwartej i sensownej całości. Dla nieznających wersji książkowej jest to mocno zniechęcające. Po drugie, niemniej ważne - pierwszy raz nudziły mnie sceny walk. Starcie Geralta (Michał Żebrowski) z Renfri wygląda jak pierwsza lekcja sztuk walki dla początkujących. Po trzecie słabe efekty specjalne. Po czwarte, po żal się boże, potwory, które mogłyby przestraszyć jedynie Scooby Doo. Po piąte - prymitywne dialogi. Poza tym, niepasująca do scen muzyka, dziwny montaż, na który zwykle nie zwracam uwagi, ale akurat w "Wiedźminie" dziwaczne cięcia scen same się rzucały w oczy.

Jakieś plusy? Tak. Zbigniew Zamachowski w roli Jaskra był po prostu świetny.

17. "Batman - Początek" reż. Christopher Nolan (2005); 7/10

(USA, Wielka Brytania; akcja, science-fiction)

Wielką fanką tego typu filmów nie jestem, ale skoro widziałam już kilka części, a tę kolejny raz puścili w telewizji, to w końcu postanowiłam ją obejrzeć. Zgodnie z tym co sugeruje tytuł, część ta opowiada o tym jak to się stało, że niepozorny chłopiec stał się postrachem przestępców w Gotham City.

Batman w wersji Nolana odpowiada mi bardziej niż ten Burtona, co mnie samą dziwi, bo tego drugiego reżysera darzę szczególnym uwielbieniem. "Batman - Początek" był niezły, oceniłam go o punkt wyżej niż "Mrocznego rycerza". Dużo się dzieje, efekty są przyjemne dla oka. Ot, sprawnie zrobione kino rozrywkowe.

18. "Zawrócony" reż. Kazimierz Kutz (1994); 7/10

(Polska; dramat, komedia)

Ostatnio oglądam sporo polskich filmów, by osobiście się przekonać o tym jak bardzo błędne jest stwierdzenie, że w polskim kinie nic się nie dzieje, że powstają same kiepskie filmu.

Śląsk, stan wojenny. Główny bohater "Zawróconego", Tomasz Siwek (Zbigniew Zamachowski), dostaje polecenie od zwierzchnika, by udać się na demonstrację "Solidarności". Ma szpiegować swoich kolegów, ale daje się ponieść emocjom i po chwili śpiewa pieśni ze wszystkimi manifestującymi. Ta krótka chwila sprawiła, że Tomasz został oskarżony o branie udział w rewolucji. Męczony psychicznie i fizycznie ma się przyznać do postawionych mu zarzutów.

Film Kutza łączy w sobie elementy dramatu z komedią i groteską. Zamachowski w roli poczciwego Ślązaka, przypadkiem wciągniętego w wir politycznych zagrywek, spisał się znakomicie. Sporo w tym filmie dobrych tekstów, sporo zabawnych scen, choć to taki trochę śmiech na smutno.

---

Za najlepszy film miesiąca uznaję "Tenisówki", choć nie jest to film wybitny i obiektywnie, nie powinien wygrać z "Jańcio Wodnikiem", to klimat tej produkcji ogromnie przypadł mi do gustu.Są takie filmy, które trafiają w czuły punkt, chwytają za serce i nie ma co podejmować prób logicznego uzasadnienia takiego stanu.

Porażką miesiąca jest oczywiście "Wiedźmin", co pozostawiam bez komentarza.