Blogowy Flesz Filmowy * 23 *

Tytuł: Hotel Marigold (The Best Exotic Marigold Hotel)
Gatunek: dramat, komedia
Produkcja: USA, Wielka Brytania, Zjednoczone Emiraty Arabskie
Premiera: 15 czerwca 2012 (Polska), 24 lutego 2012 (świat)
Reżyseria: John Madden
Scenariusz: Ol Parker
Muzyka: Thomas Newman
Zdjęcia: Ben Davis
Czas trwania: 124 minuty

Grupa emerytowanych Anglików wyjeżdża do Indii. Powody opuszczenia rodzinnych stron mają różne, ale efekt jest ten sam: lądują w hotelu Marigold. Miejsce to pięknie prezentowało się na folderach, a sam jego właściciel reklamuje je jako najlepszych hotel egzotyczny. Nie da się ukryć, Marigold nie jest pozbawione uroku. O ile ktoś lubi wszechobecny kurz, niedziałające telefony i nie przeszkadza mu... brak drzwi do pokoju. Luksusowy hotel jest pozbawioną luksusu ruiną, choć gdyby wiara właściciela w jego powrót do świetności mogła działać cuda, byłby faktycznie najwspanialszą miejscówką na kontynencie. Sonny Kapoor (Dev Patel) ma w sobie tyle entuzjazmu, że mógłby nim obdzielić cały nasz niezadowolony naród. I jeszcze by tego entuzjazmu zostało dla sąsiadów zza wschodnich i zachodnich granic.

Tymczasem emeryci, po otrząśnięciu z pierwszego szoku, zabierają się za własne sprawy. Jeden szuka pracy, drugi miłości, trzeci bliżej nieokreślonego czegoś. Będzie przede wszystkim zabawnie, ale i refleksyjnie, a nawet wzruszająco. Z pełnymi energii Anglikami (gdzie ta słynna angielska flegma?) Hotel Marigold zaczyna otrzepywać się z kurzu.

Hotel Marigold to przesympatyczna, zabawna i ciepła komedia z rewelacyjną obsadą. Wystarczy wymienić takie nazwiska jak Judy Dench, Bill Nighy czy Maggie Smith, by nabrać pewności, że warto tę produkcję obejrzeć. Wspaniały film na wieczorny relaks. Okazuje się, że na emeryturze sporo się może wydarzyć. I to nie tylko dookoła, ale także w człowieku. Serce nie śpi, przyjaźń zawsze jest w cenie, a wspomnienia - choć bywają piękne - nie zastąpią nowych przeżyć. Jeśli dodać do tego egzotyczną scenografię, mnóstwo humoru i zróżnicowane charaktery bohaterów, wychodzi naprawdę przyjemny film.

Podobno ma być też druga część. Trochę się boję, bo jakie bywają kontynuacje, każdy widz wie, ale z drugiej strony, chętnie raz jeszcze spotkam się z mieszkańcami The Best Exotic Marigold Hotel.

Zobaczcie zwiastun, czyż nie jest zachęcający?

zwiastun filmu

Moja ocena: 7/10

***

Tytuł: 300: Początek imperium (300: Rise of an Empire)
Gatunek: dramat, akcja
Produkcja: USA
Premiera: 7 marca 2014 (Polska), 5 marca 2014 (świat)
Reżyseria: Noam Munro
Scenariusz: Kurt Johnstad, Zack Snyder
Muzyka: Junkie XL
Zdjęcia: Simon Duggan
Czas trwania: 102 minuty

Zaraz, zaraz, o czym był ten film?

Niech no pomyślę...

Jest sobie grecki generał Temistokles (Sullivan Stapleton), którego celem staje się zjednoczenie Grecji. Jest też perski przywódca Kserkses (Rodrigo Santoro), znany z poprzedniej części, hitu 300. Ten stoi po drugiej stronie barykady, pobrzękując bransoletkami, marudząc tubalnym głosem i ogólnie prezentując się tak, że Conchita Wurst to przy nim szara mysz o mdłym wizerunku. U swego boku perski piękniś (yyy... tzn. bóg zemsty) ma waleczną kobietę o trudnej przeszłości, świetną strateg, mistrzynię walki i psychopatyczną geniuszkę zła - Artemizję (Eva Green). Kobieta pała żądzą zemsty (nie ona jedna - Królowa Gorgo [Lena Headey] nie zapomniała kto jest winien śmierci jej męża), a wiadomo - taka nie cofnie się przed niczym. Mamy więc dwie szukające zemsty kobiety oraz dwóch facetów, którzy razem koegzystować nie potrafią.

Uff... Udało mi się z grubsza nakreślić wam fabułę. Dalej już wiecie co będzie: wrogie siły się spotkają i dojdzie do jatki.

Ach, jakże pięknej jatki!

Całe szczęście, że to luźna blogowa notka, nie zaś profesjonalny artykuł, a ja jestem zwykłym widzem, a nie krytykiem filmowym poddającym produkcję surowej ocenie, analizując każdą jej składową. Mogę więc napisać, że fabularnie film jest jakby nieco mniej realny niż pierwszej części, że racje mają ci, którzy wytykają mu to i owo, a ja za miesiąc w ogóle nie będę pamiętała kto kogo czym i za co ciachał. I cóż z tego, skoro z otwartą paszczą wpatrywałam się w ekran zachwycona pięknymi zdjęciami, mistrzowskimi ujęciami, grą świateł, kolorami i wspaniałym rozbryzgiem krwi? Ten film to wizualna perełka. Zachwycająca, zapierająca dech w piersiach, genialna od początku do końca.

Jeszcze nigdy nie oglądałam filmu równie zafascynowana tym, co dzieje się na ekranie przy jednoczesnej totalnej obojętności co do losów jego bohaterów. Stąd ta absurdalnie wysoka ocena.

zwiastun filmu

Moja ocena: 7/10

***

Tytuł: Kruk. Zagadka zbrodni (The Raven)Gatunek: thriller
Produkcja: Hiszpania, USA, Węgry
Premiera: 9 marca 2012 (świat)
Reżyseria: James McTeigue
Scenariusz: Hannah Shakespeare, Ben Livingston
Muzyka: Lucas Vidal
Zdjęcia: Danny Ruhlmann
Czas trwania: 111 minut

W Baltimore szaleje morderca. Efekty tych szaleństw są dość makabryczne. Tylko jak powstrzymać świra, który najwyraźniej dobrze się bawi szczegółowo planując nie tylko samą zbrodnię, ale całą jej scenografię? To nie są przypadkowe działania, lecz gdzie szukać wskazówek? Detektyw Fields (Luke Evans) pochyla się nad kolejnymi zwłokami, usiłując zrozumieć motywy mordercy. 

Okazuje się, że odpowiedzi należy szukać... w literaturze. Wśród ofiar psychopaty znalazły się matka z córką, których śmierć przypomina tę opisaną przez literata Edgara Allana Poe (John Cusack). Czas pokaże, że takich powiązań z twórczością pisarza, jest dużo więcej. Chcąc nie chcąc, Poe musi wziąć udział w pogoni za mordercą, nim ten wcieli w życie wszystkie historie inspirowane jego tekstami. Całość przypomina misternie opracowaną grę, w której Poe jest jedynie pionkiem, a stawką życie niewinnych ludzi, w tym bliskiej osoby autora. 

Pomysł wspaniały, choć obawiałam się realizacji (kiedyś wpadła mi w ręce historia Roberta Kaplow'a Kto zabija najsłynniejszych amerykańskich pisarzy, w której to twórczość autorów miała inspirować zbrodniarza do usunięcia ich z tego świata; świetny pomysł, co nie zmienia faktu, że książka jest totalnym gniotem). Jak się okazało - niesłusznie. Klimatyczny, nieźle zagrany film trzyma w napięciu, a znajomość twórczości Poe z pewnością uprzyjemnia seans. Dzięki niej można brać udział w śledztwie lub choćby pobawić się w zgadywanie, po jaki utwór tym razem sięgnął morderca.

Ciekawa produkcja, która powinna zadowolić nie tylko miłośników Edgara Allana Poe, ale także wielbicieli trzymających w napięciu kryminałów.

zwiastun filmu

Moja ocena: 7/10

***

Zapraszam tutaj

22. Blogowy Flesz Filmowy