Filmowe podsumowanie miesiąca - marzec 2013 (cz. 2)

Chcąc zdążyć przed końcem kwietnia, wzięłam się za drugą część filmowego podsumowania marca.

7. "I że cię nie opuszczę" reż. Michael Sucsy (2012); 7/10
(Australia, Francja, Niemcy, USA, Wielka Brytania; melodramat)

Paige (Rachel McAdams) i Leo (Channing Tatum) tworzą związek idealny, a to oznacza, że żeby powstał o nich film, coś w ich relacjach musi się popsuć. I rzeczywiście, w wyniku wypadku kobieta traci pamięć. Mąż jest dla niej obcą osobą. Nie czuje się przy nim swobodnie, ani bezpiecznie. Nie pamięta wspólnie spędzonych chwil i nie żywi do niego żadnych głębszych uczuć. Żeby było jeszcze mniej przyjemnie, Page doskonale pamięta czasy studenckie, swoje przyjaciółki z tamtych czasów i chłopaka, z którym się spotykała. A chłopak, obecnie mężczyzna bogaty i wpływowy, wciąż coś do niej czuje i chętnie skorzysta z nadarzającej się okazji powrotu do byłej. Jeśli Leo chce odzyskać żonę, musi się mocno postarać, by obudzić w niej zapomniane uczucia. 

Na Rachel i Channinga patrzy się z wielką przyjemnością. Sama historia jest ciepła i urocza, doskonała na romantyczny wieczór we dwoje. Miłe zaskoczenie.

8. "Hotel Transylwania" reż. Genndy Tartakovsky (2012); 5/10

(USA; animacja, familijny, komedia)

Hrabia Drakula, wraz ze swoją liczącą 118 lat córką Mavis, prowadzi hotel. Miejsce to jest odcięte od świata i niebezpieczeństw grożących istotom nieco odmiennym od zwykłych ludzkich postaci. Hrabia niezwykle dba o bezpieczeństwo Mavis, która z typowo młodzieńczą ciekawością świata, zerka przez okno i znudzona życiem w odosobnieniu marzy o towarzystwie rówieśników. Wierzy też w to, że ludzie nie są tak źli, jak wmawia jej ojciec.

Będzie miała okazję przekonać się, czy człowiek faktycznie stanowi zagrożenie. Na imprezę z okazji urodzin Mavis, przypadkiem trafia Jonathan, człowiek z krwi i kości. Młody, wygadany, pełen życia. Hrabia robi wszystko, by jego córka nie odkryła kim jest Jonathan i przy okazji nie zorientowała się, że od lat karmiona jest kłamstwami o okrutnej, ludzkiej naturze, która karze tropić i mordować wampiry oraz inne potwory.

Animacja o niewykorzystanym potencjale. Postaci przesympatyczne i chyba trudno byłoby mi wybrać spośród nich ulubieńca. Sporo świetnych scen i tekstów, ale całość niestety nie zachwyca. Film z pewnością nie dołączy do listy wielokrotnie oglądanych hitów, typu "Shrek", "Madagaskar" czy "Epoka lodowcowa". Dubbing nie powala. Delikatnie mówiąc.

9. "Mechaniczna pomarańcza" reż. Stanley Kubrick (1971); 8/10

(USA, Wielka Brytania; dramat, sci-fi)

Alex (Malcolm McDowell) przewodzi grupce młodych mężczyzn, którzy wolny czas wypełniają dokonywaniem bezsensownych i brutalnych aktów przemocy. Skopać bezbronnego włóczęgę? Skatować staruszka? Brutalnie zgwałcić kobietę?  No problem. A ile zabawy przy tym, ile frajdy. Podśpiewują i śmieją się, beztrosko niszcząc innym życie. Bezsensowna przemoc przeraża, podobnie jak wszystko to, co wydarzy się po pewnej feralnej akcji, która skończy się dużo dramatyczniej, niż poprzednie "wyskoki" zgrai.

Film ma niesamowity klimat, a McDowell stworzył niezapomnianą kreację (aż dziwne, że doczekał się za nią jedynie nominacji do Złotego Globa).

Długo by można pisać o tym filmie, ale nie chcąc zdradzać zbyt wielu szczegółów, po prostu gorąco Was namawiam, do obejrzenia "Mechanicznej pomarańczy". Powstały na podstawie niesamowitej powieści Anthony'ego Burgessa film Kubricka jest jedną z tych produkcji, które po prostu trzeba znać. Podobnie, jak literacki pierwowzór.

10. "18 spotkań przy stole" reż. Jorge Coira (2010); 8/10

(Argentyna, Hiszpania; dramat, komedia)

O tym filmie możecie poczytać TUTAJ.

11. "Mine vaganti. O miłości i makaronach" reż. Ferzan Özpetek (2010); 8/10

(Włochy; dramat, komedia, romans)

Rodzina Cantone jest jedną z tych, w których tylko na pozór wszystko układa się idealnie. Ten i ów ma swoje wstydliwe sekrety, które strzeżone są pilnie. Nic nie może zepsuć reputacji poważanej familli, od lat zajmującej się produkcją makaronu. Problem w tym, że Tomasso (Riccardo Scamarcio), syn głowy rodziny, ma dość udawania kogoś kim nie jest. Gdy jednak gotów jest wyjawić swój sekret, uprzedza go jego brat, przy rodzinnym stole informując o swoim homoseksualizmie. Reakcja ojca jest bardzo gwałtowna. Antonio natychmiast musi się wyprowadzić, a Tomasso nie chcąc ranić rodziców, swój sekret zachowuje dla siebie. Męczy się jednak okrutnie, tęskniąc za życiem, które musiał zostawić, by tkwiąc przy ojcu, wypełnić pustkę po bracie i pomóc mu w prowadzeniu biznesu, który kompletnie go nie interesuje.

Klimat tego filmu bliski jest temu z "18 spotkań przy stole". Śródziemnomorska atmosfera, rodzinne smutki i radości oraz unoszący się zapach jedzenia, czyli to, co bez pudła trafia w mój gust, serwując mi zarówno momenty zabawne jak i nostalgiczne. A przy tym jest to historia zwyczajna, z ciekawymi bohaterami i nie zawsze prostymi relacjami pomiędzy nimi. Ciepły, mądry i sympatyczny film. Smacznego.

12. "Good Morning, Vietnam" reż. Barry Levinson (1987); 8/10

(USA; dramat, komedia, wojenny)

Trwa wojna w Wietnamie. By zapewnić żołnierzom rozrywkę, odciągnąć od nieciekawej rzeczywistości i od czasu do czasu przekazać starannie wyselekcjonowane wiadomości, powstaje stacja radiowa. Audycje są raczej przeciętne. W każdym razie do momentu, gdy przy mikrofonie zasiada Adrian Cronauer (Robin Williams). Facet ma gadane. Słowa wypluwa z prędkością karabinu maszynowego, sypie dowcipami, odgrywa scenki i puszcza w eter żywiołowego rock'n'rolla. Żołnierze go uwielbiają. Tego samego nie można jednak powiedzieć o jego szefie Dickersonie. A to wróży kłopoty.

Wspaniały film z jak zwykle genialnym Robinie Williamsem oraz Forestem Whitakerem, w roli sympatycznego towarzysza Adriana. Wojna pokazana jest od nieco innej strony, niejako od zaplecza, choć Cronauer odczuje na własnej skórze jej bliskość. Postać Adriana błyskawicznie zdobyła moje serce. Nie da się ukryć, nominacja do Oscara i nagrody BAFTA oraz zdobyty Złoty Glob, kompletnie mnie nie dziwią. Williams stworzył kolejną niesamowicie pozytywną postać, z charakterystyczną dla niego energią i wspaniałym poczuciem humoru.